Behice

Arkadaş🕊️

"Böyle iyi mi?"

Islak mendili elime alıp başımı kaldırdığımda büyük harflerle yazılmış başlığı ortaladığını fark ettim. Biraz sağa kaydırsa daha iyi olur.

"Azıcık sağa..."

Gözlerini benden çekip sağa doğru ilerletti. Daha iyi.

"İğneliyorum?"

"Tamam." dedim gülümseyerek. Yüzünde beliren gülümseme ile önüne döndü. Panoya yaklaştım. Toz olan kenarları silelim.

Kenarlardan yetiştiğim yerleri silmeye başladım. Çağan da olduğu için alanım kısıtlansa da panonun önünden o çıkınca silmediğim yerleri silerim.

"Behice..."

Başımı kaldırdığımda göz göze geldim. "Hı?"

"İğneledim." dedi yüzü donuklaşırken. Bu hâline anlam veremeyip başımı salladım.

"Sen geri çekil. Silmediğim yerleri sileyim. O arada neyi asacağımıza karar verirsin."

Panonun önünden çıktı. Silmediğim alt kısımları sildim. Elim yukarı kısma uzandığında sesini duydum.

"Bütün toz gözlerine dolacak. Zorlanıyorsun. Ver, ben sileyim üstleri."

Yanımda hissettiğim hareketlilikle başımı çevirdim. Elini uzatmış hâlde bana bakıyordu. Islak mendilin temiz kısmını dışa doğru getirip uzattım. Elime temas etmeden aldı.

"Geri çık." deyip eliyle işaret etti bana. Gözlerini panoya çevirip yüzünü buruşturdu. "Burası çok toz."

Biraz geri çıkıp dikkatimi ona verdim. Silmeye başladı. Arada durup öksürüyordu. Dayanamayıp yanına geldim.

"Bu kadar yeter. Tozdan rahatsız oldun."

Koluna öksürüp bana döndü. Gözleri hafif kızarmıştı. Yutkundum.

"Bitti, bitti zaten." deyip elindeki tozlu mendili çöpe attı. Masanın üzerindeki ıslak mendilden bir tane daha aldım. Yanıma geldi. Hazırladığımız yazıları inceliyordu.

"Çağan..."

Başını kaldırıp bana baktığında ıslak mendili uzattım. "Elin tozludur şimdi. Daha fazla rahatsız etmesin seni. Silersin."

Yüzünde beliren gülümseme ile elini uzattığında aklıma gelenle elimi kendine doğru çektim. Başını kaldırıp şaşkın gözleriyle bana baktı.

"Düşündüm de elini yüzünü yıkasan daha iyi olur. Bunu başka bir şey için kullanabiliriz." deyip tedirgince gülümsedim. Umarım yanlış anlamaz.

Hafifçe güldü. "Tamam, koy yerine onu. Sonra kullanırız."

Ellerine bakıp yerinde hareketlendiğinde huzursuzca yerimde kıpırdandım.

"Gözlerin..." Durdum. Başını kaldırıp gözlerime baktı. Yanaklarım ısınırken devam ettim sözlerime.

"Yani tozdan gözlerin kızarmış. Bir de hani sabun, su daha iyidir ya. Islak mendili cildimiz için pek sağlıklı olduğunu düşünmüyorum. Yani demek istediğim su temizler ve ferahlatır."

Düşünceli hâlde başını salladı. Rahatlamış hâlde gülümsedim. Yanlış anlamadı.

"E o zaman git sen." dedim heyecan karışımı sesimle. Ne dediğimi aklımda tartarken gülüşü ile gözlerimi yüzüne çevirdim. Ellerini kaldırdı.

"Ellerimi yıkıyorum." dedi soru sorar gibi. Yüzünde yer edinmiş gülümseme vardı. Neden sürekli gülüyor ki? Komik bir şey demiyorum ben.

"Hayır. Ellerini ve yüzünü yıkıyorsun."