Selamün Aleyküm 🤍
Bir kelime de olsa yalnız bırakmayın beni :)
İyi okumalar 🕊️
Behice🕊️
"Daha iyi gördüm kızım seni."
Son bardağı doldurup neşeli hâlde Berra anneme döndüm. Hastanede çok destek oldu bana. Kutay yoğun bakımdayken birbirimize destek olduk. Önceden sadece anne diyemezdim lakin şimdi anne diyebiliyorum.
"Çok şükür iyiyim, anne. Kutay yabancı gibi davranmıyor bana. Bilakis beni hatırlamak istiyor. Yanında kalmamı istiyor."
Gülümsedi benim gibi. Bir süre baktı yüzüme. "Mutluluğun yorgunluğunu unutturmuş. Dinlendin değil mi kızım?"
"Dinlendim dinlendim." dedim heyecanla. "İyiyim ben." diye eklediğimde sandalyeden kalkıp yanıma geldi. Beni kolları arasına aldığında sesini duydum. Kollarımı sardım ona.
"Yaşadığınız her zorluk, birbirinize daha çok bağlanmanıza vesile olsun. Güzel kızım benim."
Yavaşça ayrıldım. Gülen gözlerine bakıp gülümsedim.
"Güzel annem benim."
"Allahım ne tatlı gelinim var benim." dedi gülerek. Gülüşüne katıldım.
Sonra çaylar soğumasın diye çaylarla birlikte salona geçtik. Berra annem, Harun babamın yanına oturdu. Çayları dağıtmaya başladım. En son Kutay'a uzattığımda başını kaldırdı. Derince gözlerime baktı. Çayı aldığında hissettiğim kalp atışlarımla yanına oturdum. Ciddiyetle babamgile döndü.
"Kaza diyordun baba en son. Ben o anı hatırlamıyorum."
"Şimdi bunları düşünecek zaman değil. İyileşmen gerek oğlum." dedi Harun babam. Kestirip atması tedirgin etti beni. Babam devam etti.
"Aynen öyle. Sen dinlen oğlum."
Başımı Kutay'a çevirdim. Çatık kaşlarıyla başını salladı. Düşüncelere daldı yine. Beynini gereğinden fazla zorluyordu. Onu uyarsam da vazgeçemiyor bu hâlinden. Koltuğun üzerinde duran elini tuttum. Başını bana çevirdi dalgınca. Elimi avucunun içine alıp baş parmağı ile okşadı. Gözlerini kapatıp açtı usulca. Minik de olsa gülümseme vardı dudaklarında. İç çektim. Bu günler de geçecek inşallah.
...
Kirli çamaşırları makineye atıp çalıştırdım. Banyoda giysiler bayağı birikmiş.
Banyodan çıkıp yatak odasına doğru ilerledim. Kutay ortada gözükmüyor.
Yatak odasına geldiğimde yatağın üzerine bağdaş kurmuş hâlde oturduğunu gördüm. Elinde çerçevede fotoğraf vardı. Gözlerini ayırmadan fotoğrafa bakıyordu.
Yanına yaklaşıp yatağa oturdum. Başını kaldırdı. Yorgun gözüküyor.
"Ne yapıyorsun sevgilim?" dedim gülümseyerek. Elini belime atıp kendine çekti beni. Yanağımdan uzunca öpüp kolları arasına aldı. Başını kaldırdığında kollarımı boynuna sardım. Yorgun gözlerine inat gülümsüyordu gözlerime. Onu çaresiz ve yorgun görmek canımı acıtıyor.
"Kendini çok yoruyorsun." dedim mırıltıyla. Yaklaşıp öptü şefkatle. Benden ayrıldığında gözlerimi araladım. Saç tellerimi kulağımın arkasına getirip yanağımdan öptü.
"Hatırlamak istiyorum. Seninle geçirdiğim her güzel anı tekrar yaşamak istiyorum."
Elimi yanağına getirip okşadım. Yoğun bakışları beni heyecanlandırıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Behice
SpiritualÜzülmeyeceğim. Beni üzmelerine izin vermeyeceğim. Ben annem ve babamın kızıyım. Çok güçlüyüm ben. Babam için güçlü duracağım. Kendim için güçlü duracağım. Ben Behice Çevik. Bu dünyada sadece ben ve Rabbim var. Annemi seviyorum. Babamı seviyorum. Ded...