Behice

Bileklik🕊️

Kutay🕊️

O günün üzerinden haftalar geçti. Behice'nin ağlayarak sınıftan çıktığı o gün...

O günden sonra Çağan kasıntısı ile konuştuğunu hiç görmedim. Bakışları daha kararlıydı. Doğa ile yakın arkadaş olmuşlardı. Kimi zaman bana sorular soruyor, derslerine gitgide daha çok ağırlık veriyordu. Doğa ile netlerini karşılaştırıp birbirlerine yardım ettiklerini görmüştüm. Arkadaşı olduğuna seviniyorum.

Bana normal davranıyor. Doğa'nın yanında çokça güldüğünü görüyorum. Ferdi ve Okan'ın şaklabanlıklarına gülüyor. Ortak güldüğümüz bir olayda beni fark ettiğinde ciddileşiyor hemen. Ona olan sevgimi bildiği için beni ümitlendirmek istemiyor, biliyorum. Ondan uzak kalma düşüncesi kalbimi ağrıtsa da mutluyum hâlimden. Dua etmeye devam ediyorum. Behice'yi mutlu görmek, beni mutlu ediyor.

Bugün birinci dönemi bitiriyoruz. Karne günü. Şu an okulun bahçesinde banklardan birine oturmuş, Ferdi ve Okan'ı bekliyorum.

"Ne düşünüyorsun kara kara?"

Duyduğum sesle başımı kaldırdım dalgınca. Doğa, ciddiyetle bana bakıyordu. "Hiç." dedim umursamazca. "Ferdi ve Okan'ı bekliyorum."

Gözlerimi bahçede gezdirdim. Behice geç mi gelecek acaba?

"Behice'yi merak ediyorsan, birazdan burda olur. Ferdi'ye de söyle, sürekli etrafımda dolanıp durmasın, bir gün çok fena patlayacağım yoksa."

Aklıma gelenlerle gülmeye başladım. Ferdi, Doğa diye diye başımızın etini yiyor. Neşe Teyze emeline ulaştı.

"Sen gül, son gülen iyi güler. Behice de geliyor. Görürüm ben seni."

Gülüşümü dinginleştirdiğimde başımı çevirdim. Behice gülen yüzüyle saniyelik bana bakıp Doğa'ya döndü.

"Arkadaşımı kim sinirlendirdi?" dedi sahte kızgınlıkla. Doğa, Behice'nin koluna girip çekiştirdi. Kendince Behice'yi benden uzaklaştırıyor. Cadı kız kardeşler gibi kesildi başıma.

"Buranın havasını sevmedim, başka yerde konuşalım." dedi bana kınayıcı bakışlar atarak. Behice ne olduğunu anlamasa da gülüyordu. Gözlerini saniyelik bana çevirip tekrar Doğa'ya döndü.

"Ferdi, Kutay'ı mı göndermiş?" dedi gülerek. Doğa söylenirken, Behice gülüşleri arasından Doğa'nın gönlünü almaya çalışıyordu. Güldüm. O hâlini unutamayacağım.

"Biraz hızlı yürüsene, Doğa kaçtı bak."

Ferdi yanıma oturup sıkıntılı nefes verdi. Gözleri Doğa'daydı. Diğer tarafıma Okan oturdu. "Bıktım." dedi Okan sinirle. "Sende bile bu kadar çekmedim. Sabah-akşam Doğa." dediğinde gözlerimi devirip güldüm.

"Bende ne çektiniz lan?" deyip gözlerimi kıstım. Omuz silkti. "Ne bileyim kanka? 9. Sınıfta soruyordun ne yapıyor, gördünüz mü falan diye. Sonra uzaklaştın, umursamaz davrandın ama bütün sinirini bizden çıkartıyordun. Son yılımızda da biliyorsun zaten. Manevi bir boyuta geçtik. Dua ediyoruz sadece. Yani bıktırmamışsın." dedi düşünceli hâlde. Önüme döndüm.

"Kanka, yengeye sorsana. Doğa benim hakkımda bir şeyler diyor mu? Bir hoşlantı, sevgi pırıltıları falan?"

Ferdi beklentiyle bana bakıyordu. Zaten ben de Behice ile evliydim(!) O da haklı(!) Şaka maka düşüncesi bile heyecanlandırıyor beni.

"Kızın etrafında dolanmayacakmışsın. Bana öyle dedi." dediğimde omuzlarını düşürdü. "Valla mı?" dedi üzüntüyle. "Valla." dedim kaşlarımı kaldırarak. Önüne döndüğünde kolumu omzuna atıp omzunu sıktım.