Behice

Cennet🕊️Son

Selamün Aleyküm 🤍

Son bölümle geldim:')

Bölüme geçmeden önce sizden bir ricam olacak. Önceki bölümlerde oylamadığınız bölümleri oylarsanız sevinirim. Herkes gibi emeğimin karşılığını almak isterim. Teşekkürler.

Bu bölümü Behice ve Kutay'dan dinleyeceğiz. Bölüm sonunda görüşürüz. İyi okumalar 🕊️

Behice🕊️

"Cennet, nerdesin kızım?"

"Babam saçlarımı örüyor, anne!"

Kulaklarıma dolan gülüşmelerle hafifçe güldüm. Şalımı ayna karşısında düzeltirken tekrar seslendim.

"Arif?"

"Babama yardım ediyorum, anne!" deyip güldü muzurca. Güldüm. Oğlumuz babası gibi. Lakin yeri geldiğinde dedesi gibi davranıyor bize. Şaşkınlığımı gizleyemiyorum. Sonra Kutay'ın sesini duydum.

"Karıcığım, çocuklarımız çok akıllı." deyip sustu. Kısık gülüşlerini duyduğumda dikkat kesildim. Ve ikizlerimizin aynı anda bağırışı. Ne?

"Kardeş istiyoruz!"

Yatak odasından çıkıp ikizlerin odasına ilerledim. Kapı eşiğine geldiğimde gördüğüm manzarayla gülümseme belirdi dudaklarımda. İkizler, babalarını halının üzerinde gıdıklıyor. Cennet, babasının başının ucuna oturmuş hâlde saçlarını karıştırırken Arif, babasının karnına oturmuş. Üç yıl ne çabuk geçti.

"Birileri kardeş mi dedi?" deyip kaşlarımı havalandırdım. Aynı anda bana döndüler. Kızımın saçının bir tarafı örülmemiş ve oğlumun üzeri değişmemiş. Kutay hiç hazır değil ve sırıtarak bana bakıyor. Bakmayı sürdürdüğümde göz kırpıp sessiz öpücük yolladı bana. Gözlerimi ikizlere çevirdim alel acele. Gözlerini kırpmadan bana bakıyorlardı. İçim eriyor.

"Büyük oğlum, hadi büyük kardeşine yardım et. Gösterdiğim gibi öreceksin saçlarını. Hadi aslanım."

Arif, babasının karnından kalktıktan sonra Cennet'in elinden tutup yerden kalkmasına yardım etti. "Tamam, gel bakıyım büyük kardeşim." deyip kolunu Cennet'in omzuna attı, Arif. Bu hareketi ile küçük çaplı şok geçirirken Kutay'ın gülüşüyle kendime gelebildim.

"Babacığım..." dedi Cennet nazlı nazlı. Göz bebekleri yukarı doğru hareketlendi. Sonra heyecanla konuşmaya başladı. "Küçük kız kardeşimin saçlarını da ben örerim değil mi?"

Kutay, sırıtarak yerinde doğrulup oturdu. "Evet, sen örersin. Küçük erkek kardeşinle de Arif top oynar." dediğinde Cennet aynı heyecanla el çırptı. O sırada Kutay gözlerini bana çevirdi. Gururla omuzlarını kaldırdığında hayranlıkla başımı salladım. Senin için güzel planlarım var, sevgilim.

"Ayy kardeşlerimiz nerde babacığım? Gelsinler çabuk." dedi Cennet yerinde kıpırdanarak. Arif de onu onayladığında boğazımı temizleyip araya girdim.

"Dedenize geç kalacağız. Hadi hazırlanalım." deyip ellerimi birbirine vurdum. Arif, kolu Cennet'in omzunda babası gibi yürümeye başladı. Güneş gözlüğü eksik yüzünde. Havalı havalı. Cennet kıkırdıyor.

Yanıma geldiklerinde Arif küçük dişlerini göstererek gülümsedi. Cennet de ikizini taklit etti. Allahım tatlılıkları beni bitiriyor. Babaları gibi.

"Çoksel olmuşsun, anne." dedi babası gibi kaynayarak. Şaşkınlığım arasında güldüm. Küçük Kutay bu. Cennet kıkırdayarak devam etti. "Çoksel..."

Kutay kahkaha attığında gülerek odadan kaçtılar. Gidişleri komiğime giderken gülerek önüme döndüm. "Sevgilim bu neydi şimdi?" dedim gülüşlerim arasından. Oturduğu yerden kayarak bana yaklaştı. Kaşlarımı havalandırıp sırıttım. Yüzündeki sırıtış bana bulaştı sanki.