Behice

Gitme🕊️

Sevgili Çağan,

Bugün söylediğin sözler benim için bir dönüm noktasıydı. Bana açtığın duyguların çok kıymetli. Beni ilk gördüğün günden beri sevdiğini söyledin. Ben seni arkadaşım olarak görürken neler hissediyordun kim bilir? Çok mu canın sıkıldı, üzüldün? Ben, benim gibi düşünüyorsun sanmıştım.

Heyecanlandım, Çağan. Beni kalbinde yaşatacak kadar seviyor olman beni şaşırttı ve heyecanlandırdı. Lakin senin gibi hissetmiyorum ben. Boynumda duran arkadaşlık kolyemizi çıkartmadığım gibi başka duygular hissetmiyorum sana.

Mutluyum sadece. Bilmiyorum, bencil miyim?

Birini sevme düşüncesi beni korkutuyor ve üzüyordu. Çünkü tek arkadaşım olarak birinin seni elimden alıp bir daha seni göremeyecekmişim hissi sarıyordu içimi. Düşüncemin saçma oluşunu biliyorum. O an neden öyle düşündüm onu da bilmiyorum. Belki de seni paylaşmak istemedim. Paylaşmak? Hep benimle vakit geçirecek değilsin ya. Arkadaşımsın. Normal bir arkadaş işte. Sana gereğinden fazla bağlanmam doğru olmazdı zaten. Sanırım kendimi arkadaşlığa fazlasıyla kaptırdım. Arkadaşlık tanımını bilmiyorum sanırım ben.

Şimdi sen beni seviyorsun değil mi?

Sen bana hiç yalan söylemedin, Çağan. Beni kandırmak istemedin de. Beni kalbinde taşıyorken nasıl olur da sana arkadaşım diyerek yanına gelirim? Seni üzmez mi bu hâlim? 

Son yılımızdayız. Bir daha birbirimizi görmeyeceğiz zaten...

Ben senden ayrı kalmak istemiyorum, Çağan. Kafam o kadar karışık ki keşke ben de seni sevmiş olsaydım. Annem ve babam gibi incitmeden birbirimizi beklemiş olsaydık. Ben seni gördüğümde nasıl gülümsemeden duracağım ki?

Buğulanan gözlerimi kırpıştırıp burnumu çektim. Ajandayı kapatıp özenle yerine bıraktım. Uyusam iyi olacak.

Yatağın içine girip gözlerimi kapattım hemen. Gözlerimin önüne sevgisini itiraf ettiği an geliyor.

Behice seni seviyorum! İlk gördüğüm günden beri seviyorum!

Dudaklarımda beliren gülümseme ile gözlerimi araladım. Beni seviyor...

...

"Haftaya sunumlarınızı istiyorum, gençler. Çalışmalarınız ne âlemde?"

İlkay hoca sınıfta gözlerini gezdirdiğinde kısa nefes çektim içime. Bir an önce şu ödev bitsin. Kutay'ı dövmemek için kendimi zor tutuyorum. Pislik!

"Hocam haftaya erken değil mi ya?" dedi Beril. İlkay hoca çatık kaşlarıyla Beril'e döndü.

"Alt tarafı küçük bir sunum hazırlayacaksınız. Bir ay veriyim isterseniz. Rahat rahat yapın."

Sınıfta oluşan sessizlikle gözlerimi sırama çevirdim. Ne yapacağım ben?

"Çağan, son durumunuz ne?"

Başımı kaldırdım dalgınca. Gözlerim Çağan'a gittiğinde ciddiyetle İlkay hocaya bakıyordu. Konuşmaya başladı.

"Kaynakları belirledik, hocam. Sunumu hazırlayıp tekrar etmemiz kaldı."

İlkay hoca memnun hâlde başını salladığında Doğa atıldı.

"Kolaylıkla yetişecek, hocam. İlk biz sunabiliriz."

Gözlerimi devirdim. Gözlerimi İlkay hocaya çevirdiğimde göz göze geldim. Hafif çatılı kaşlarıyla bana bakıyordu. Yutkundum.

"Behice... Sizin grubunuz ne âlemde?"