Behice

Torun🕊️

Bizz geldik :)

Satır aralarında buluşalım ❤️

Kutay🕊️

"Baba olmak isteyen sevgilim... Anne oluyorum!"

Kaldım. Kulağıma Behice'nin tatlı gülüşleri geliyor.

"Kutay orda mısın?" dedi sonra tedirgince. Heyecan bütün vücudumu sararken bilmediğim bir duygu kapladı içimi. Gözümden merhametli bir yaş düştü yanağıma. Omzumda hissettiğim baskıyla gözlerimi çevirdim. Babam anlamaz hâlde bana bakıyordu. Kimse tutamaz beni.

"Ne oldu oğlum?" dediğinde heyecanla bağırdım.

"Anne oluyorum!"

Babam sorunluymuşum gibi yüzüme bakıyor. Anlamadı mı beni?

Sıkıca sarıldım babama. Biraz duraksasa da kollarını bana sardı. Elimdeki telefondan karımın gülüşleri geliyor. Ben de gülüyorum. Karımı almam lazım hemen.

Babamdan ayrılmak için hareketlendiğimde babam sırtıma vurup kahkaha attı. Nerden geldiğime şaşırırken kollarımdan tutup ona bakmamı sağladı.

"Sen şimdi anne mi oluyorsun?" dedi gülerek. Heyecanla başımı sallarken aklım yeni yeni kendine geliyordu. Gözlerimi devirip güldüm. Babamdan ayrıldığımda telefonu kulağıma götürüp hızlı adımlarla kapıya yöneldim. Dışarı çıkmadan babama dönüp sırıttım.

"Baba sen de nine oluyorsun." dediğimde yüzünü buruşturup güldü.

"Git gelinimin yanına, bekletme. Akşama geliriz."

Başımı sallayıp sırıttım. Odadan çıkarken Behice'nin cilveli sesi geldi.

"Bekliyorum sevgilim!" dediğinde ayağım kapıya çarptı. Çok şükür dengemi sağladım da tutundum. Başımı kaldırdığımda birkaç kişi bana dönmüştü. Ceketimi sırtıma atıp yoluma devam ettim.

"Pamuk şekerim, karıcığım, aşk neşem, öpmelere doyamadığım, güzelim benim-"

Cilveli gülüşü geldiğinde sırıttım. Şirketten çıktığım gibi arabaya bindim hemen.

"Kapatıyım mı Kutay? Arabadaysan-"

"Beş dakikaya ordayım, kapatma." dedim sırıtarak. "Tamam." dedi heyecanla. Sonra güldü kendi kendine. İç çektim.

"Gülüşünü yerim senin."

...

Behice🕊️

Arabayı fark ettiğimde yerimden kalktım heyecanla. Arabadan indi. Telefonu kapatıp özensizce çantama sıkıştırdım. Kutay kulağından telefonu çekip arabanın içine attı. Başını kaldırdığında göz göze geldik. Adımlarım ona doğru yönelirken bir süre yüzüme baktı. Ellerimle ağzımı kapatıp güldüm. Bana doğru koşmaya başladı sonra. Ben de koştum. Aramızdaki mesafe azalırken beni belimden kavrayıp kaldırdı. Kollarımı boynuna sardım heyecanla. Beni döndürüyor. Gülüyoruz.

"Karıcığım." dedi nefes verir gibi. Başını boynuma gömüp şalımın üzerinden öptü uzunca. O an gözlerim yaşardı. Daha sıkı sarıldım ona. Belimi okşayan eli, karnıma hareketlendi. Dudaklarını boynumdan çektiğinde başımı kaldırdım. Gözlerini yüzümde oyalaladı. Bakışları öyle güzel ve merhametli ki. Alnıma yaklaşıp öptü şefkatle. Gözlerimi araladığımda birbirimize olan yakınlık beni heyecanlandırdı. Öpmek için yaklaştığımda sesini duydum.

"Evimize gidelim." diye homurdandı. Dışarda olduğumuzu fark ettim. Dudağımı ısırıp ellerimi omuzlarına getirdim. Yere bıraktı beni. Sonra elimi tuttu sıkıca. Arabaya bindirdi. Onun yanında kendimi kaybediyorum. Güldüm biraz seslice.

Başımı ona çevirdiğimde sırıtıyordu. Göz kırptı sonra. Hayran hayran ona bakarken burnumu sıktı. İrkildim. Muzip sesi geldi kulağıma. Yaa Kutay...

"Cilveli hamile karım benim."

...

"Akşama ailemiz gelecek. Akşam olana kadar uyuyalım." deyip öptü beni. Gülümsedim. Kutay bana bebekmişim gibi davranıyor.

"Çok mutluyum." dedim mırıltıyla. Gülümsedi. Tekrar öpmek için yaklaştığında elimi yanağına getirdim. Öpmeden önce güzel bakışlarıyla sesini duydum.

"Ne güzel anne olursun sen."

Gözlerim yaşardı. Anne olmak...

Benden ayrıldığında gözlerimi araladım. Gözlerimin içine baktı. Burnumu çekip iyice sokuldum ona. Beni göğüsüne çekip saçlarımı okşamaya başladı. Gözlerimi kapattım.

"Eğer oğlumuz olursa adını Arif koyalım. Ne dersin?"

Duyduklarımla gözlerimi aralayıp başımı kaldırdım. Tek gözünü açıp bana baktı. Ellerimi omuzlarına getirdiğimde kolunu belime sardı. Şaşkın bakışlarım keyiflendiriyor onu. Sırıtıyor. Lakin Kutay öylesine bir şey demez.

"Benim gönlümü hoş etmek için mi diyorsun?" dedim biraz cilveyle. Güldü. Sonra bir anda doğrulup yavaşça yatağa yatırdı beni. Muzurluk yapan çocuklar gibi sırıtıyor karşımda.

"Şöyle dur da yorulma." dedi dikkatle bana sarılırken. Karnıma dikkat ediyordu. Bu hâli beni duygulanıyor. Çokça mutlu ediyor.

"İkimizin gönlünü hoş etmek için söylüyorum. Evlenmeden önce, nişanlıyken düşünüyordum. Arif babama düşkünlüğümü de biliyorsun. Arif babamın karakterli duruşu... Bence oğlumuzun ismi Arif olmalı. Yanına bir isim de eklersin istersen. Düşünürüz." deyip düşüncelere daldı. Düşünürken karnımı okşuyordu. Karnımdaki elini tutup bana bakmasını istedim. Gözlerini bana çevirdi.

"Harun babamın ismini de mi koysak? Arif Harun?" dediğimde cıkladı düşünceli hâlde. Önce yanağımdan öptü büyükçe.

"Bak karıcığım... Ağır gelir iki isim birlikte. En iyisi ikinci çocuğumuza Harun ismini koyarız. Üçüncüye seni doğuran güzel annemi, dördüncüye de annemizin ismini koyarız. Annem gönül koymaz, merak etme. Babamı da dert etme, torun olsun yeter. Takmaz öyle. Beşinciye de bakarız bir şeyler, daha var beşincimize."

Ağzım açık şaşkın şaşkın ona bakarken çapkın bakış atıp öptü beni. Ve birkaç defa daha.

"Kutay bizim kaç çocuğumuz olacak?" dedim merakla. Son kez öpüp başını kaldırdı. Çapkın bakışlarını üzerimde tuttu bir süre.

"Allah ne verdiyse." dediğinde gözlerimi kıstım. Güldü.

"Kutay o kadar çocuk doğurabilir miyim ben?" dedim durgunca. Ekledim. "Kolay değil ki."

İyice sokuldu bana. Kalbim benden habersiz hızlanırken burnunu burnuma sürttü. "Sen bana bakma. İlerde Allah ne gösterecek, bilmiyoruz. Hayatımızı, seni düşünüyorum. Ortak kararla olacak her şey Allah'ın izniyle." deyip yanağımdan öptü. Gülümsedim.

"Kutay..." dedim heyecanla. Başını kaldırıp yüzüme baktı. Beklemeden öpüverdim onu. Sarıldım sıkıca. Beni kolları arasına alıp öptü. Benden ayrıldığında cilveyle güldüm. Etkileyici bakışlarıyla güldü. Öpmek için yaklaştığında içimden geçeni söyledim.

"Bizim şimdi çocuklarımız mı olacak?"

...

"Papatyan anne oluyor, baba."

Babam beni kolları arasına aldığında gözlerim doldu. Başımdan öptü.

"Çok güzel anne olacaksın, inşallah." dedi babam duygulu hâlde. Uzunca sarıldık birbirimize. Harun babamla Berra anneme sarıldıktan sonra babama gelmişti sıra. Babamdan ayrılamadım. Öyle huzurluydu ki kolları. Babama sürekli bir şeyler anlatmak istiyordum. Anne olduğumu kelimelere döküp uzun uzun konuşmak. Kızın anne oluyor, baba. Annemle sana torun geliyor.

Başımı çıkartıp babama baktım. Yaşaran gözleriyle alnımdan öptü uzunca. Gözlerini gözlerime çevirdiğinde merhamet dolusu sesini duydum. Fısıltılıydı sesi.

"Cennet'im, kızımız anne oluyor."

🕊️

Düşünceleriniz?

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz. Selamün Aleyküm🕊️🤍