Behice

Kendine iyi bak🕊️

Selamün Aleyküm 🤍

Bu bölümü Çağan'dan dinleyeceğiz.

İyi okumalar 🕊️

Çağan🕊️

Sınıfa doğru ilerlerken gördüğüm kişiyle adımlarımı hızlandırdım. Behice...

Sınıf kapısını açtığında kapatmadan kapıyı tuttum hemen. Bu hareketimle irkilerek arkasını döndü. Yutkundum.

"Behice konuşalım lütfen." dedim beklentili hâlde. Geriye doğru adımlar atarak sınıfa girdi. Eskisi gibi değildi bakışları. Başını salladı sadece. Sınıfa girip kapıyı aralık bıraktım. Sınıfta bizden başka kimse yoktu.

Söze nasıl başlayacağımı bilemezken içimden geçeni söyledim. Onunla yabancı gibi durmak canımı acıtıyor.

"Özür dilerim, Behice. Dün zor zamanında yanında olamadığım için. Senin üzülmene dayanamam ben-"

"Beni üzen sendin, Çağan." dedi hafif çatılı kaşlarıyla. Derin nefes alıp verdim. Yine başlıyoruz.

"Ya ben?" dedim gözlerim acırken. İfadesi değişmedi. "Seni ilk gördüğüm günden beri senin mutluluğunu düşündüm ben. Bana arkadaş dediğin günlerde bile içim acıya acıya sustum. Aşkımı itiraf ettikten sonra karşılık beklemedim senden. Sınıfta her birbirimizi seviyormuş gibi davrandığımızda umutlanıyordum ben. Sonra inandım sana. Bana sevdiğine inandım. İnandırdın beni. Ailelerimizin tanışması paha biçilemez duyguydu benim için. Ama sen beni sevmedin. Senin için sadece yoklukta yalnız kalmadığın biriydim ben. Benden başka kimsen yoktu senin."

Kızarmış gözlerine inat kaşlarını çattı. İçimdekileri söylemek az da olsa rahatlatmıştı beni. Bunları bilmesi gerekti.

"Sen beni hiç tanıyamamışsın! Ben..."

Yaşaran gözlerini elinin tersiyle sildi. Sık nefesleri arasından konuşmaya devam etti.

"Ben sana güvendim. Önce arkadaş olarak gördüm seni. Sen çok iyi arkadaş olmuştun bana. Seninle arkadaşlığı öğrendim ilk. Yaşadım seninle. Sonra hiç tatmadığım duygular yaşattın bana. Bir anda seni düşünürken buluyordum kendimi. Kalbim heyecanla çarpıyordu. Yanında sana olan hislerimden dolayı kendimi rezil bile ediyordum. Utanıyordum... Babamı hatırlatıyordun bana. Babamın yanındaymışım gibi güvenli hissediyordum kendimi. Yanında çok güçlüydüm ben. Beni cesaretlendiriyordun. Ben... Ben annemle babam gibi olduğumuzu düşünüyordum. Dualarım hep o yönlüydü. Babamdan annemle güzel anılarını dinledikçe sen geliyordun aklıma. Annemle babama çok benziyorduk biz. Babamdan dinlediklerim bana aşkın güzelliğini öğretirken seninle o güzel duyguları yaşıyordum. Bana sevgini çok güzel hissettiriyordun. Ben... Ben kimseye söylemediğim sözler söyledim sana. Sevgimi hiç mi hissetmedin? Hiç mi görmedin gözlerimdeki ışıltıyı? Ne yapabilirdim ki ben?! Boynuna atlamamı mı bekliyordun?! Beni sevdiğini söylemediğinde umutlanırken karşılıklı sevgimizde ne umutsuzluğa düşürdü seni!"

"Neden Behice neden?!" diye bağırdım. İrkildi. Beni anlamamakta direnmesi canımı sıkıyor. "Kendini bilmez, kavgacı, ağzı bozuk birine nasıl güvendin hemen?! Hiç mi gözünde değerim yoktu senin?! Hiç mi saygın yoktu bana?! Sana olan sevgim için kendimi paralarken onun tek bir iyi niyetli davranışı mı etkiledi seni? Mesele anne mi Behice?! Sizi gördüm. Ona da gülümsedin sen. Annesine nasıl sarıldığını gördüm. Benim anneme bile öyle sarılmadın sen! Söylesene! Bana yalan mı söyledin?! Kutay ile aranda bir şey mi vardı senin? Seni ilk gördüğü günden beri sevdiğini söylemişti. Sen o zaman inkar etmiştin. Ne yaşadın sen onunla Behice? Benden daha mı çok sevdi seni?"

Kızarmış gözleriyle uzunca baktı gözlerime. Konuşmuyordu. Farklı bir duyguyla bakıyordu bana. Bana hiç böyle bakmadı. Susması sinirlerimi bozuyor.

"Neden bana öyle bakıyorsun?" dedim ciddiyetle. Başını iki yana sallayıp gözlerini gözlerime çevirdi.

"Hayal kırıklığı yaşıyorum. Bunları söylediğine inanamıyorum. Beni tanıyamadığına..." dediğinde gözleri doldu. Kaşlarını çattı sonra. "Ben... Ben seni suçlamıyorum. Senin derdin benimle değil çünkü. Senin derdin Kutay'la. Sen Kutay'ı gördükçe kin büyütmüşsün içinde. Beni neden anlamadığını şimdi daha iyi anlıyorum. Neden anlamak istemediğini. Senin derdin Kutay'la. Kutay'a olan kinin sana olan sevgimi görmeni engellemiş. İçten içe büyütmüşsün kinini. Bundan eskisi gibi değil güvenin. Bizi ayıracağını düşünmen kendine güvensiz kalışından. Sen kininle birlikte Kutay'ı gözünde çok büyütmüşsün. Keşke sevgimi görebilseydin. Neyse önemli olan bu değil. Benden daha önemli mesele var şu an. Umarım içindeki savaşta galip gelirsin. Senin için dua edeceğim. Bir daha seni yormayacağım. Aklın bu kadar karışıkken yanında olup daha fazla çıkmaza girmeni istemiyorum. Kendine iyi bak."

Gitti. Beni düşüncelerle baş başa bırakıp gitti.

🕊️

Düşünceleriniz?

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz🕊️🤍