Behice

Sevmekten korkma🕊️

"Babacığım sofrada eksik bir şey var mı? Su getireceğim sadece."

İçimdeki heyecan ve mutlulukla yanıma döndüm. Babam yüzündeki gülümseme eşliğinde bana bakıyordu. Başını masaya çevirdiğinde keyifli gelen sesini duydum.

"Her şey yerli yerinde. Karnım gurulduyor sanırım." deyip elini karnına getirdiğinde hafifçe güldüm. Kollarımı babama sardım hemen. Benim gibi gülüyordu, babam. Çok heyecanlıyım. Çağan ve ailesi birazdan gelir, inşallah. Onlar için babamla birlikte mutfağa girdik. İyi ki yanımdasın, babacığım.

Kulaklarıma dolan zil sesiyle yutkundum. Kalbim çok hızlı atıyordu. Babamdan ayrıldım usulca. Heyecanımı yenmek adına içime kısa nefes çekip başımı kaldırdım. Babamın yüzünde manidar bir gülümseme vardı. Bugünün hayırlı bir şekilde geçmesini istiyorum. Dün resmen Çağan'a 'Ben de seni seviyorum' dedim. Neden böyle şeyler hiç olmadık zamanda aklıma geliyor ki.

"Kapıda kaldılar." dedi babam gülerek. Gülümsedim. Yanımdan geçtiğinde arkasından takip ettim hemen. Her şeyi akışına bırakmak en iyisi. Hem stres de yok.

"Hoş geldiniz."

Babamın arkasından çıkıp gülümseme yerleştirdim dudaklarıma. Ozan Amca ile Şüheda Teyze önde duruyordu. Çağan, babasının biraz arkasında dururken Neva, annesinin yanındaydı. Çağan'ın telefonunda gördüğüm fotoğraftan daha güzeldi. Saçları örtülüydü. Yüzünde beliren gülümseme ile annesine döndüğünde duraksadım. Çok mu inceledim acaba?

"Anne, gözleri çok güzel..." dedi kısık sesle. Yanaklarım hafiften ısınırken boğazımı temizleyip Ozan Amca ile Şüheda Teyzeye döndüm. Çağan'a bakamıyorum. Aklıma kralın bebeği geliyor. Allahım...

"Hoş geldiniz." dedim gülümseyerek. Hoş bulduk cevapları aldığımda Ozan Amca yüzündeki gülümseme eşliğinde babama döndü.

"Selamün Aleyküm. Umarım bekletmedik sizi."

"Aleyküm selam." dedi babam memnun hâlde. El sıkıştılar. "Zamanında geldiniz. Buyurun."

Ozan Amca içeriye geçtiğinde arkasından Şüheda Teyze girdi. Ne tepki vereceğimi bilmez vaziyette dururken birden sarılmamla duraksadım. Sırtımı sıvazladı, Şüheda Teyze. Özenli giyilmiş kıyafetinin kokusu burnuma dolduğunda kendimi huzurlu hissettim. Değişik bir duyguydu. Kollarımı beline sardım. Şimdi annem yaşasaydı onunla böyle mi olacaktım?

Yaşaran gözlerimi kırpıştırdım hemen. Kendimi bırakmamalıyım. Misafirlerimiz varken mutlu olmalıyım değil mi?

"Nasılsın kızım? Daha iyi gördüm seni." dedi gülümseyerek. Gülümsedim. Okuldaki hâlimize bakılırsa şimdi çok çok iyiyim.

"İyiyim. Siz nasılsınız?"

"Biz de iyiyiz." deyip Neva'ya döndü. Neva yanıma geldiğinde sesini duydum.

"Evet çok iyiyiz hem de. Seninle tanışmak için günler saydım. Abim o kadar çok bahsetti ki senden." dedi heyecanla. Yutkundum. Arkamda babam ve Ozan Amcanın varlığını düşündüğümde saçma bir şekilde gözlerim Çağan'a gitti. Ciddi duran çehresi renk değişikliği yaşarken gözlerini bana çevirdi. Tıpkı bana 'Bebeğim' dedikten sonra sınıfa tekrar girdiğimizde sınıfa karşı duruşu gibiydi hâli. Ama o zaman yüzü bu renk değildi. Gözlerini kaçırıp bir yöne baktı.

"Nasılsın, Arif Amca?" deyip boğazını temizlediğinde önüme döndüm. Babama doğru ilerledi. O sırada Neva ile birbirimize gülümsüyorduk.

"İyiyim oğlum, sen nasılsın?" dedi babam memnun hâlde. Neva'nın yanına geçip arkamı döndüm. Babamla Çağan sarılıyordu. Gözlerimi onlardan ayıramadım.