Kutay🕊️
"Kanka cidden sen bizi hatırlamıyor musun?"
Cılız olan beklentiyle bana bakıyordu. Diğerine döndüm. Arkadaşının sırtına vurup bana döndü.
"Hatırlamıyor işte, üstüne gitme." dedi biraz kısık sesle. Ferdi miydi adı? Az önce söylemişlerdi.
"Yok, hatırlamıyorum. Karımı hatırlamıyorum, sizi mi hatırlayacağım?"
Güldüler. Gözlerimi salonun kapısına doğru çevirdim. Bir kızla mutfağa geçti, Behice. Hastaneden çıktığımızdan beri morali bozuk. Yorgun da. Bu gece güzel bir istirahat etsin. Çok yoruldu.
"Bu hâlinle bile yengeme düşkünlüğün..."
Başımı çevirdim. Sırıtıyorlar.
"Neden gelmediler daha?" dedim merakla. Behice yanımda dursun.
"Çiçeğimle yengem meyve getirecekti. Gelirler birazdan."
İçerideki kızla samimi Ferdi. Sevgililer anlaşılan. Behice beni çok merak ettiklerini, hastanede uyurken sık sık ziyaret ettiklerini söylemişti. Hastaneden çıkışta da geldiler. Annemle babamı yolladım. Behice'nin babasını da. Behice ile vakit geçirmekti amacım. Ne bileyim baş başa kalırız, bir şeyler hatırlarım diye düşündüm. Onu görünce heyecan yapıyorum. Karım olduğunu düşündükçe sırıtırken buluyorum kendimi. Hayatımın en doğru kararını Behice'de kullandım sanırım.
"Siz ne zaman evleneceksiniz?" diye ortaya laf attım. Bana döndü.
"Kanka son sene kaldı bi. Güz dönemin tatilinde nişan diye düşündük. Yazın da düğün olur nasipse."
Başımı salladım. "Mantıklı. Hayırlı olsun şimdiden." dedim gülümseyerek. Gülümsedi benim gibi. Yanındakine döndüm. Adı neydi?
"Adın neydi? Sende var mı biri?"
"Okan'ım ben kanka." dedi bozulmuş gibi yaparak. Sırıttım. Kafa dengiler.
"Yok biri. En son yengem münasip birini bulacaktı bana." deyip güldü. Yüzümde kalan sırıtışla birlikte kaşlarımı kaldırdım.
"Senin için birini arıyordu yani. İyiymiş."
Güldüler. Ferdi devam etti.
"Yengem kendi kardeşiymiş gibi ince eleyip sık dokuyor. Birkaç aday vardı ama Okan'a söylemeden kendi reddetti." dediğinde güldüm. Karıma bak be. Karım? Bir tuhaf oldum.
"Tabii reddederim. Evlilik kolay şey mi?"
Duyduğum sesle başımı çevirdim heyecanla. Gülen gözleriyle Ferdi ve Okan'a meyve tabağı uzattı. Yanındaki kız Ferdi'nin yanına oturdu. Gözlerimi ona çevirdim. Başını çevirdiğinde göz göze geldik. Gülen gözleri donuklaştı. Onu hatırlamadığımı söylediğimde ağladığı gün geldi aklıma. Çaresiz duruyordu. Sertçe yutkundum.
"Meyve yemen lazım. Değerlerin için de." diyerek yanıma oturdu. Aramızda yarım insanın sığacağı kadar mesafe vardı. Oturduğum yerde rahat edemiyormuş gibi yaparak yerimde kıpırdandım ve biraz daha yaklaştım ona. Meyve tabağını ortamıza getirdi.
"Elmayı çok seversin." deyip bir dilim yeşil elma uzattı bana. Elinden aldım. Acaba o neyi çok seviyor?
Bir dilim elma alıp yemeğe başladı. Konuşulanları dinliyordu. Ara ara gülüşü ile gözlerimi ondan alamadım. Bir an önce seni hatırlamak istiyorum.
Biraz daha oturduktan sonra gittiler. Yatsıyı kıldıktan sonra yatak odasına geçmemi istedi Behice. Güzelce uyuyup dinlenmem gerekmiş. Şu an yatağa oturmuş hâlde onu bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Behice
SpiritualÜzülmeyeceğim. Beni üzmelerine izin vermeyeceğim. Ben annem ve babamın kızıyım. Çok güçlüyüm ben. Babam için güçlü duracağım. Kendim için güçlü duracağım. Ben Behice Çevik. Bu dünyada sadece ben ve Rabbim var. Annemi seviyorum. Babamı seviyorum. Ded...