Behice

Çapkın🕊️

Behice🕊️

Seni seviyorum, Çağan.

Kalbimi kırsan da seviyorum seni. Beni üzsen de seviyorum. Senin gibi kestirip atamıyorum. Her ne kadar inanmasan da güvenmesen de bana, ben seni sevdim.

Neden bana yabancıymışım gibi bakıyorsun? Ben yabancı değilim. Yabancı değilsin sen bana. Ben sana güvendim, inandım sana. Bizim daha uzun yıllarımız olacaktı. Evlenecektik biz.

Ben kralın bebeği olmak istemiyorum. Behice olayım, yeter. Yeter ki eskisi gibi olalım. Annemle babam gibi olmamızı da beklemiyorum artık. Çok büyük hayallerim de yok benim. Sadece birlikte yaşlansak olmaz mı?

Evet, sana çokça seni seviyorum diyemedim. Utandım belki de. Belki de çok güvendiğimden. Sen beni anlardın çünkü. Güvenirdin bana. Kimsenin görmediğini sen görürdün. Aynı şeyleri de düşünürdük.

Babam kızgın, Çağan. Sana çok kızgın. Anlatmıştım babama her şeyi. Anneme anlatmak isterdim ama olmadığını biliyorsun. Ben babamla büyüdüm. Koca evde ikimiz varız sadece. Bütün başarı ve başarısızlıklarımı biliyor babam. Annem de biliyor. Anlatıyorum da ona. O benim yanımda ama saçlarımı okşayamıyor işte. Olsun. Babam var benim. Ona anlatıyorum her şeyi. Dinliyor, anlıyor beni.

Titreyen parmaklarımın arasından kalem düştü. Sessiz ağlayışlarım şiddetlendiğinde ellerimi yüzüme kapattım hemen. Canım acıyor, Allahım. Yardım et bana.

...

"Çilekli mi elmalı mı?"

Elimi elmalıya uzattığımda çilekli gazozu önüme bıraktı. Gözlerimi kıstım. Gülüyordu. Yanıma oturdu hemen.

"Elmalı istiyorum, Doğa." dedim mızmızlanarak. Çilekliyi önüne kaydırdım masada. Çilekliyi alıp içti birkaç yudum. Gözlerim şaşkınlıkla aralanırken gülerek elmalıyı önüme bıraktı. "Şaka yaptım." deyip göz kırptığında birden gülmeye başladım.

"İkisini de içeceksin sandım." deyip elmalı gazozumdan birkaç yudum içtim. Kınayıcı bakışlar atıyordu bana. Gözlerimi devirip güldüm.

"Bir daha duymamış olayım, Behicecik."

"Tamam, Doğacık." dedim onu taklit ederek. Gözlerini devirip güldü. Alem kız.

Yüzümdeki gülümseme eşliğinde önüme döndüğümde karşı masada oturan kişiyle duraksadım. Çağan, gözlerini ayırmadan bana bakıyordu. Sonra gözlerini kaçırıp bakışlarını masaya sabitledi. Yutkundum.

"Anca uzaktan bakar sana." dedi Doğa sinirle. Yanıma döndüm. Çatık kaşlarıyla bana döndü. Omuzlarımı düşürdüm. "Bizden vazgeçti." dedim sızlayan burnumla. "Benim sevgime inanmıyor-"

"Kendi bilir. Cehenneme kadar yolu var."

Huzursuzca yerimde kıpırdandım.

"Öyle deme. O da ne olduğunu anlayacak, inşallah."

Önüne döndü. "Kendini üzmekten başka bir şey yapmıyorsun." dedi üzüntüyle. Sinirliydi. Çilekli gazozu biraz daha ona yaklaştırdığımda bana döndü. Hüzünle bakıyordu gözleri.

"Üzme kendini artık. Her şey olacağına varır evet ama kendinden çok onu düşünüyorsun. Biraz kendini düşünsen onu gördüğünde bu kadar üzülmezsin. Sadece kendi sevgisini düşünüyor. Kutay... Kutay ile ılımlı konuştun diye değişti birden. Öyle dedin bana. Halbuki ortada bir şey yoktu. Ufacık bir zıtlıkta böyle yaptıysa daha ilerisini düşünemiyorum. Kendini belli etti işte, iyi biri olabilir ama ilişkide fiyasko. Gördük."