Behice

İyi olacağım🕊️

Behice🕊️

"Behice..."

"Anlatım bozukluğunu bulalım-"

Başımı dalgınca kaldırdığımda Doğa'yı fark ettim. Elindeki test kitabını bana doğru yaklaştırdı. "Sorum vardı da. Baksana." deyip gözlerini kırpıştırdı. Şirinlik yapıyordu bana. Son zamanlar soru sorma şekli böyleydi. Ve tabii Kutay ile yan yana gelmemiz için elinden geleni yapıyordu. Ferdi ve Okan gibi.

"Bakıyım..." diyerek test kitabına uzandığımda hemen sıraya bırakıp yanıma oturdu. Soruya baktım. Matematik sorusu. Bu konuyu yeni işliyoruz daha ve test kitabının sonuna gelmiş neredeyse. Önceki sayfaları çevirdiğimde boş olduğunu gördüm. Çözmemiş.

"Doğa bu konuya önceden mi çalıştın? Ve önceki soruları çözmemişsin-"

"Karışık çözüyorum ben." deyip az önceki soruyu gösterdi. Soruya baktım. Baktım lakin anlamadım. Kutay'a sor desem... Aynen normal her şey.

"Anlamadım soruyu. Kutay'a sor en iyisi. Okul birincisi ya." deyip başımı Doğa'ya çevirdim. Gözleri parıldıyor. Bu durumda Kutay demem kadar normal bir şey yok.

"Tamam mı?"

Test kitabını sırada ona doğru kaydırdım. Başını salladı. Test kitabını alıp yerinden kalktı. Çok kolay oldu. Gülümsedim.

Önüme döneceğim vakit birden arkasını dönmesiyle duraksadım. Kutaygil sınıfa girdi o sırada. "Nasıl unuturum?!" diye bağırdı birden, Doğa. Gözlerimi kocaman açtım. Ne oluyor?

Elinde ateş varmış gibi test kitabını bana doğru fırlattığında refleksle havada yakaladım. Alel acele konuşmaya başladı.

"Rasim hocanın yanına gideceğim. Benim yerime sorar mısın? Sonra bana anlatırsın. Teşekkür ederim."

Bir şey dememe fırsat vermeden hızlı adımlarla çıktı sınıftan. Arkasından bakakalırken Ferdi ve Okan da çıktı onunla birlikte. Başımı iki yana salladım. Gözlerim Kutay'a gittiğinde çatık kaşlarıyla bana döndü.

"Ne oluyor bunlara?" deyip başını kapıya çevirdi. Gözlerimi devirdim. Tekrar bana döndüğünde test kitabına küçük bir bakış atıp Kutay'a döndüm. "Yakala!" diyerek test kitabını ona doğru fırlattım. Havada yakaladı.

Test kitabına bakarken "Bu ne?" dedi anlamaz hâlde. "Test kitabı." dediğimde başını kaldırıp kınayıcı bakışlar attı bana. Yüzümü buruşturdum.

"345. Sayfa, 3. Soru."

Gülerek sayfaları değiştirmeye başladı. Sayfaları değiştirirken başını kaldırıp "Senin mi?" diye sorduğunda "Doğa'nın." dedim. Başını sallayıp sırasına geçti. Önüme döndüm.

Anlatım bozukluğu, dedik en son. Hangi seçenekte var, bakalım.

Seçenekleri tekrar okumaya başladım. Cevabı bulduğumda şıkkı işaretleyip başımı kaldırdım dalgınca. Kutay yerinden kalkıp birkaç adımda yanıma geldi. Test kitabını sıramın üzerine bıraktı. Çözmüş.

"Başka soru var mı?" dediğinde başımı kaldırdım. Gülümsüyordu. Soruya küçük bir bakış atıp dudaklarımı araladım.

"Hayır. Çözümü anlatır mısın? Doğa'ya anlatacağım."

Bir adım daha benden uzaklaşıp dikkatini test kitabına verdi. Baktığı yöne döndüğümde tedirgin oldum. Ona fark ettirmeden üzerimi kokladım. Daha dün banyo yaptım. Hemen terlemiş olamam.

Hem kendi parfüm kokusundan benim kokum ona ulaşmaz bile.

"Anladın mı?"

Gözlerimi Kutay'a çevirdiğimde beklentili hâlde bana bakıyordu. Soruya döndüm sonra. Ben seni dinlemedim ki.