Behice

İkili🕊️

"Herkes neden bize bakıyor?"

Huzursuzca yerimde kıpırdanıp yanıma döndüm. Çağan telefonuna gömülmüştü. Gözlerim ekranına kaydığında araştırma yaptığını fark ettim.

Koridora küçük bir bakış atıp sesimi biraz daha yükselttim. Bakmaya devam ediyorlar.

"Çağan..."

Dalgınca başını kaldırıp bana döndü.

"Seni seviyorum."

Ne?

Kocaman açtığım gözlerimle ona bakarken o da benden farksızdı. Birden öksürmeye başladı. Ne oluyor?

Son kez koluna öksürüp bana döndü. Yüzünün rengi değişmişti. Böyle pembe renkler ağırlıklı.

"Ne diyordun?" dedi ciddiyetle. Kaşlarını hafifçe çattı. Koridora küçük bir bakış atıp yüzüne baktım.

"Bize bakıyorlar, diyorum. Hem sen ne araştırıyorsun? Hayvanlarla ilgili pano hazırlayacaktık girişe."

Yerinde dikleşip önüne döndü.

"Hayvanları çok seviyorum ondan söyledim galiba."

Dudaklarımı aralayacağım vakit hemen atıldı.

"Bak sana ne göstereceğim."

Telefonu bana yaklaştırıp galeriye girdi. Fotoğraflar ve videolar karşıladı beni. Gözlerimi kaçırarak bakıyordum. Belki özeli vardır. Olduğu gibi açtı her şeyi. Çok özgüvenli.

Fotoğraflarda gezinirken bir fotoğraf dikkatimi çekti. Uzun saçlı bir kız kollarını boynuna dolamıştı. Ekrana gülümsüyorlardı. Gözlerimi kaçırdım. Masanın üzerindeki kağıtlara göz gezdirdim sebepsizce. Bir an önce panoları bitirmeliyiz.

"Bak Behice."

Başımı ona çevirdim. Yüzündeki gülümseme eşliğinde ekrana bakıyordu. Ekrana çevirdim bakışlarımı. Yavru çomar köpeği mi?

"Adı, Minik. Neva koydu ismini. Çok sevimli değil mi?"

Başımı hafifçe salladım. Gülen gözleriyle bana döndü. Neva, sanırım o kız.

"Büyüyünce adı ne olacak?" dedim birden. Ekrana küçük bir bakış atıp bana döndü tekrar.

"Nasıl?"

Az önce sorduğum soruyu aklımda tarttığımda sorunun saçma olduğunu fark ettim. Beklentili hâlde bana bakıyordu.

"Çok minikmiş." dedim gülümseyerek. Gülerek ekrana döndü. Fotoğraflarda gezinmeye devam ediyor.

"Bizim bahçede duruyor. Çok uslu ve akıllı. Tanışmanı isterdim."

"Ben de." dedim durgunca. Gözlerim panoya gittiğinde boş olması canımı sıkıyordu. Asmaya başlamalıyız.

"Çağan bence-"

Telefondan gelen sesle duraksadım. Dikkatle ekrana bakıyordu. Kaşları çatıktı.

"Uykucu, uykucu!" diye neşeyle bağırdı bir kız. Telefonda Çağan'ı çekiyordu. Sanırım kahvaltı yapıyorlar. Çağan gözlerini doğru düzgün açamamış bile.

"Neva ne yapıyorsun?" dedi eli yüzüne giderken. Ne çok Neva ismini duydum bugün.

Kız, Çağan'ın önüne çay koyup güldü. "Video çekiyorum, bebeğim."

Bebeğim mi?

Önüme döndüm. Gözlerim Çağan'a gittiğinde gülümsediğini fark ettim. Huzursuzca yerimde kıpırdandım. İşimiz var bizim.