Yıldızlara Bakalım

10 (O BAKIŞLAR)

BÖLÜM 10:
'O BAKIŞLAR'

Can Koç - Gökyüzünü Tutamam

Çok uzun zaman sonra başka bir yatakta uyanıyordum. Tuhaftı, rahat hissettirmiyordu. Gece boyu zaten dönüp durduğum, ağrılarım yüzünden uyuyamadığım yataktan şiş gözlerle kalkarken içimde huzursuzluk vardı. Güvende olduğumu biliyordum ama mutlu değildim.

Oda küçüktü, tek kişilik bir yatak ve yanında gardrop vardı. Başka eşya yoktu. Bir oda daha vardı evde, orada çift kişilik yatak vardı ve daha büyüktü ama ben bu odayı seçmiştim çünkü bu odanın penceresi sokağa bakıyordu. Pencereden dışarıyı seyretmeyi severdim.

Çıplak ayaklarım parke zemine değdiğinde titredim. Üşüdüğümü yeni fark ediyordum. Hava soğuktu, şu sıralar fırtına bekleniyordu. İçimdeki fırtınalar yetmiyordu demek ki.

Saç derimi kaşıyarak banyoya doğru ilerledim. Elimi yüzümü yıkadım, biraz kendime geldim. Odaya geri döndüğümde telefonum çalıyordu. Gökmen'in ismini görünce yanıtlayıp kulağıma götürdüm.

'Günaydın,' dedi ben açar açmaz. Sesi neşeli geliyordu, onun sesini duymak güzeldi.

'Günaydın,' dedim keyifsiz sesimi örtmeye çalışarak.

'Kahvaltıya bekleniyorsun.' dediğinde saate baktım. Sekiz olduğunu görünce derin bir nefes alıp verdim.

'Tamam, geliyorum birazdan.' deyip telefonu kapattım. Acıkmıştım, karnımda bir ağrı vardı üstelik. Üzerime bir şeyler geçirip evden çıktım ve yukarı kata çıktım. Gergince kapıyı tıklattığımda saniyeler içerisinde Hüsniye teyze kapıyı açtı. Yüzünde bir gülümseme vardı, Gökmen annesine benziyordu. Enerjik bir kadındı, sevecendi.

'Günaydın kızım, geç içeri.' dediğinde ayakkabılarımı çıkarıp içeri adımımı attım.

'Gökmen aradı da beni, kahvaltıya çağırdı.' diye açıkladım.

'Biliyorum canım, ben söyledim ara kızı diye. Açsındır, geç başlayalım hemen. Ne seversin bilmiyorum ama her şeyden var.'

'Ayırt etmem zaten, teşekkür ederim.' diyerek salona geçtim. Ertuğrul amca baş köşede oturuyordu, onun yanında Gökmen vardı. Beni görünce ikisi de gülümsedi. Burada olmamdan herkes memnun görünüyordu.

'Günaydın.' dedim onlara.

'Günaydın.' dedi hemen Gökmen.

'Gel evladım, otur şöyle.' diyerek yer gösterdi bana Ertuğrul amca. Sandalyeyi çekerek oturdum ve ellerimi dizlerime koydum. Hüsniye teyze içeriden çaydanlığı getirip çatları doldurdu.

'Hadi afiyet olsun hepinize.' dedi. Masada gerçekten her şey vardı, menemen ve gözleme de yapmıştı Hüsniye teyze.

'Menemeni ben yaptım.' dedi göz kırpan Gökmen. Bu sabah ekstra neşeli görünüyordu.

'Öyle mi,' diye mırıldandım, 'eline sağlık.'

Önümdeki tabağı alıp üç kaşık menemen koydu. O tabağı önüme bırakmadan annesi aldı ve masada ne varsa hepsinden koydu.