Yıldızlara Bakalım

19 (ÖZGÜRLÜK)

BÖLÜM 19:
'ÖZGÜRLÜK'

Faouzia & John Legend - Minefields

Gökmen'in yaptığı kahveleri içiyorduk. Ekstra köpüksüz olmuştu fakat ben çaktırmadan fotoğraflarını bile çekmiştim. Çünkü ilkler bir kez daha yaşanmıyordu, tekti. Çok basit bir olay olsa da Gökmen içinde bulunduğu için benim açımdan özeldi.

'Birkaç gün önce ağır hasta oldum.' dediğimde bakışları hızlıca yüzüme çıktı.

'Nasıl?' dedi kaşlarını çatarak.

'Ateşim çıktı. Gece kızlar sayıklamamı duyup gardiyana haber verdi, hastaneye gittik.'

'Benim neden haberim yok?' derken yan yana oturduğumuz kanepede doğruldu ve bir bacağını altına aldı.

'Endişelenmeni istemedim.' dedim, 'Zaten sürekli benimle uğraşıyorsun.'

'O ne saçma şey öyle ya?' derken uzanıp alnıma dokundu, 'Şimdi nasılsın?'

'İyiyim,' dedim başımı sallayarak, 'zaten ilaç falan verdi doktor. Serum da taktı, kızlar da ilgilendi benimle.'

'Haber vermediğine inanamıyorum,' dedi sitem eder gibi, 'neden tek başına uğraşıyorsun ki?'

'Niye sürekli benimle uğraşasın ki?' dediğimde gözlerini kıstı.

'Çünkü seninle uğraşmak, ilgilenmek istiyorum. Ne olmuş?'

Derin bir nefes çektim içime. Böyle konuştuğu zaman hem ortam hem de içim tuhaf oluyordu.

'Alışkın değilim benimle böyle ilgilenilmesine.' derken parmağımla oynamaya başladım.

'Alışırsın.' dediğinde dudaklarım kıvrılır gibi oldu fakat engelledim.

'Gökmen,' dedim bakışlarımı tekrar ona çevirirken. 'O adamı hiç gördün mü?'

Ağzından 'hah' sesi çıktığında kolunun tekini kanepenin başına koydu.

'O adamı her gün gördüm Yazgı. Uyansın da boğazına çökeyim diye bekledim.'

'Hiç konuştunuz mu?' diye sorduğumda eliyle yüzünü sıvazladı.

'Hastaneden apar topar çıkmış, yetişemedim. Evine gittim ben de.'

'Nerede yaşıyor?' diye sorduğumda birkaç saniye sessiz kaldı.

'Sizin evin birkaç sokak ötesinde.'

İçimi saran huzursuzluğu engelleyemezken yutkundum. Kimdi bu adam? Nilperi onu tanıyor muydu?

'Ne konuştunuz?'

'Pek konuşmadık,' derken kaşlarını kaldırdı, 'geri zekalı katilin o olduğunu bildiğimi ve eğer sen o delikten çıkmazsan başına neler geleceğini söyledim.'

'Kimsesi yok muymuş?'

'Anne babası doğuda yaşıyormuş, bir erkek kardeşi var ama konuşmuyorlar. Hayırsızın teki zaten, kimse sevmiyor. Bir evlilik yapmış, iki de çocuğu var ama onlara da bakmıyor. Kadın dava açmış nafaka vermiyor, çocuklarına bakmıyor diye.'

Oflayıp başımı kanepeye yasladım ve gözlerimi kapattım. Kimdi, Nilperi'yle ne alakası vardı bilmiyordum. Aklım çok karışıktı. Onu daha önce hiç görmemiştim, Nilperi görmüş müydü bilmiyordum.

'Nereye varacak bu iş? Çok sıkıldım Gökmen. Pisliğin teki, bunu biliyoruz zaten. Ne zaman kanıtlayacağız katil olduğunu? Onu bırak, az kalsın ben katil olacaktım.'