7 YABANCI

Bölüm 38

KEYİFLİ OKUMALAR...🦋

LOVE CHANGES EVERYTHİNG (SEVGİ HERŞEYİ DEĞİŞTİRİR )🎈🎈🎈

Güzel bir kutlamadan sonra nihayet evimize dönmek üzere yola çıkmıştık. Aslında daha uzun bir gece olabilirdi ama kar akşam üzeri şiddetini oldukça arttırmıştı. Bizde yollar kapanmadan kalkmamızın doğru olacağını düşünmüştük haliyle, yol boyunca yağan karı izleyerek seyahat etmek oldukça keyifliydi.

Sıcak havalar her ne kadar eğlenceli ve canlı hissettirse de insanı, ben her zaman soğuk havaları sevmiştim. Tabi ihtiyaç sahiplerini düşünmeyi ihmal etmeden.

Yol bugün yağıştan dolayı biraz uzun sürse de nihayet yolculuğumuzun sonuna gelmiştik. Hepimiz araçlardan indiğimizde, vakit oldukça geç olsa da etraf, kar beyazlığından dolayı oldukça aydınlıktı.

Temiz havayı ciğerlerime çekerken yüzümde oluşan gülüşe engel olamamıştım. Diğerleri de tıpkı benim gibi temiz havayı soluyor, bir yandan da kara dokunuyorlardı ki, bakışlarım Hector' da takılı kalmıştı.

Bana önce karı işaret etmiş sonrada yanında duran Minseok' u göstermişti. Bunu yaparken kimseye çaktırmamayı ihmal etmemişti. Bana sinsi sinsi gülümserken aslında yapmak istediği şeyi anlamış ve sessizce, kimseye fark ettirmeden gülmüştüm. Hector, bu kez tekrar karı göstermiş ve bir adım önümdeki Pho'yu işaret etmişti. Söylediği şeyi kısa sürede anlayıp, kimseye fark ettirmeden koordine olmuş ve Hector'ın işaretiyle ben Pho'ya o da Minseok' a oluşturduğumuz kar topunu fırlatmıştık.

Yüzlerinde oluşan şekil ve attıkları çığlıkla ben ve Hector, kahkahalarla gülmeye başlamıştık. Diğerleri de olanları kısa sürede fark edip tıpkı bizim gibi kahkaha krizine girmişken, oldukça sinirlenen Minseok '' bittin sen Hector ! '' demiş ve onu kara boğmuştu.

Hepimiz Mİnseok'un elleri arasında Hector'ın karda debelenmesini izlerken, gülmekten gözlerim yaşarmış ve soluk almadan gülmeye devam etmiştim. Üzerindeki karı iyice temizleyen Phoneix, bakışlarını bana çevirip kıstığı gözlerle bana bakmaya devam ederken, yapmak istediği şeyi anlamış ve bir adım geriye gitmiştim.

Yüzünde oluşan sinsi gülümsemeyle birlikte '' artık çok geç sevgilim'' demiş ve üzerime doğru yürümüştü. Ben bir yandan geri geri adımlar atıyor bir yandan da korkudan küçük çığlıklar atıyordum ki yüzündeki gülücüğün iyice genişlediğini fark ederek '' sen biricik sevgiline, minik kelebeğine kıyamazsın ki '' demiştim.

Söylediğim şey onu durdurmuş ve bakışlarını yumuşatmıştı. Pho'nun yumuşadığını fark edip derinden nefeslenirken yüzüme patlayan karın hissettirdiği soğukla tam anlamıyla dona kalmıştım. Karşımda keyifle sırıtan Pho, '' üzgünüm sevgilim ama siz başlattınız '' demişti.

Yaşadığım şokla ve soğuğun etkisiyle sinirle yüzüne solurken Seth, intikamımı alarak '' üzgünüm dostum ama bir tane kız kardeşim var '' demişti. Seth'in attığı karla resmi olarak kar topu savaşımız başlamıştı. Kısa sürede iki gruba ayrılırken Drew'de bize katılmış ve Hector'ı Minseok'un elinden güçte olsa kurtarmıştık...

Saatlerce süren savaşın bir kazananı olmazken hepimiz sırılsıklam olmuştuk. Tüm kıyafetlerimin ıslak olmasından dolayı olduğum yerde titrerken ayakta durmakta da zorlanıyordum. Gerçi diğerlerinin de durumu benden pekte farklı değildi.

Pho, üşüdüğümü fark ederek, arkadan belime sarılıp beni iyice kendine çekerken '' sanırım yeter artık, biraz daha devam edersek hepimiz hasta olacağız. Üstelik sevgilim çok üşüdü '' demiş ve yan tarafıma geçerken belimdeki elini de üzerimde gezdirip son olarak elimi tutarak '' biz gidiyoruz. '' demişti.