7 YABANCI

Bölüm 34

KEYİFLİ OKUMALAR... 📖

RECKONİNG (HESAPLAŞMA )... ⚖️

Karşımda Angel'ı görmeyi beklemediğim için oldukça şaşırmıştım. Şaşkın dolu bakışlarla ona bakarken yine ihanetin verdiği acı kalbimi sızlatmış ve gözlerimin dolmasına sebep olmuştu. 

Onu daha fazla görmeye tahammül edemeyeceğimi bildiğim için kapıyı suratına kapatırken Angel, kapıyı eliyle tutup kapatmama engel olmuştu. 

Yerdeki bakışlarımı gözlerine çevirerek '' GİT BURADAN SENİ GÖRMEK İSTEMİYORUM. HEM HANGİ YÜZLE KAPIMA GELEBİLİYORSUN SEN, NASIL BİR YÜZSÜZLÜK BU...BEN SANA İNANMIŞTIM ANGEL, GİT BURADAN. KENDİME ENGEL OLMAKTA BU KADAR ZORLANIRKEN, ÖFKEM HER SANİYE ŞİDDETİNİ ARTTIRIYORKEN SANA DAHA FAZLA TAHAMMÜL GÖSTEREMEM. BU EVE BİR DAHA GİRMENE ASLA İZİN VERMEM '' diye bitirirken cümlemi öfkemden ve yaşadığım hayal kırıklığından dolayı konuşmakta epey bir zorlanmıştım. 

Kapıyı kapatmak için yeni bir hamle yaparken Angel, bu kez iki eliyle kapıyı tutarak '' LÜTFEN TOKYO, LÜTFEN AÇIKLAMAMA İZİN VER. HİÇ BİRŞEY SANDIĞIN GİBİ YADA GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİL '' dediğinde öfkeyle suratına haykırarak '' BU KEZ BENİ KANDIRMANA, İYİ NİYETİMİ KULLANMANA İZİN VERMEYECEĞİM '' diye konuşurken Angel, daha fazla konuşmama fırsat vermeden '' SENİ KANDIRMIYORUM TOKYO, NE ŞİMDİ NEDE ÖNCEDEN, SANA İHANET ETMEDİM. TIPKI SENİN GİBİ MECBUR BIRAKILDIM.LÜTFEN TOKYO BANA İNAN VE İÇERİ GİRMEME HERŞEYİ ANLATMAMA İZİN VER. EĞER YİNE DE İNANMAZSAN SÖZ VERİYORUM SENİ BİR DAHA RAHATSIZ ETMEYECEĞİM LÜTFEN...'' diye sonlandırdığında konuşmasını sesi oldukça düşük ve üzgün çıkmıştı. 

Kalbim ona inanmak isterken, beynim bunu kabul etmiyordu. Söyledikleri ya doğruysa, ya o aşağılık herif tıpkı benim gibi onu da mecbur ettiyse...

Aklımdan hızla akan düşüncelere  engel olamazken daha fazlasını düşünmek istemiyordum. Eğer haklıysa ve ona bu şansı vermezsem sonradan çok pişman olurdum. Üstelik Angel'ın karşımdaki çırpınışlarını görmek onların karşısında aynı şeyleri yapacağımın garantisi gibiydi. 

Nihayet yapmam gereken şeye karar verip, kapıyı açarak geri çekilmiş ve Angel'ın içeri girmesine izin vermiştim. O teşekkür ederek içeri geçerken, ben ona bu şansı verdiğime pişman olmamayı umarak arkasından ilerlemiştim. 

İkimizde yerlerimize geçerken hiç vakit kaybetmeden '' SENİ DİNLİYORUM. '' demiş ve konuşması için beklemiştim. Angel, önce derinden nefeslenirken bir yandan da sakinleşmeye ve toparlanmaya çalışmıştı. 

Ben onun yüzüne olanlardan sonra ilk kez bakarken gözlerinin şiştiğini ve dağılmış bir halde olduğunu yeni fark etmiştim. Muhtemelen tüm gün ağlamıştı. 

Bir yandan öfkemi bastırmaya çalışırken bir yandan da söyleyeceklerini merak ediyordum. Dakikalar sonra nihayet konuşmaya karar veren Angel, '' NEREDEN BAŞLAYACAĞIMI BİLMİYORUM TOKYO, BİLMENİ İSTEDİĞİM İLK ŞEY BEN SANA İHANET ETMEDİM.MECBUR BIRAKILDIM. FRANK, TÜM OLANLARI BANA ANLATTIĞINDA SENİ TAKİP ETTİRDİĞİNE ÇEKTİRDİĞİ BİR KAÇ FOTAĞRAFI GÖSTERDİĞİNDE ANCA İKNA OLMUŞTUM. SENİN ONLARI TANIDIĞINA TAMAMEN İKNA OLUNCA DA TAKİP ETTİRMEYİ BIRAKMIŞ VE BU PLANI HAZIRLAMIŞ. BU HABER ONUN İÇİN BÜYÜK BİR NİMET TOKYO...BUNLARI BANA ANLATIP HABERİ YAPMAM İÇİN TEKLİF ETTİĞİNDE MUHTEMELEN KABUL EDECEĞİMİ DÜŞÜNDÜ AMA KABUL ETMEM, ONLARLA BİRLİKTE SENİNDE FİŞİNİ ÇEKMEM DEMEMDİ. ( Konuşmanın başında gözleri dolan Angel, söylediği son cümleyle ağlamaya başlamıştı. ) O AŞAĞILIK HERİF PARA İÇİN, MEVKİİ İÇİN SANA İHANET ETMEMİ İSTEDİ BENDEN, BANA SAHİP ÇIKAN, YARDIMINI VE DOSTLUĞUNU ESİRGEMEYEN VE ŞUAN BULUNDUĞUM TÜM İMKANLARA SAHİP OLMAMI SAĞLAYAN KİŞİYE İHANET ETMEMİ İSTEDİ. YEMİN EDERİM Kİ KABUL ETMEDİM TOKYO, HATTA ONUNLA ARTIK ÇALIŞAMAYACAĞIMI BİLE SÖYLEDİM. FRANK DUYDUKLARINDAN DOLAYI HEM ŞAŞIRMIŞ HEMDE SİNİRLENMİŞTİ. BU KEZ BENİ GELECEĞİMLE TEHTİD ETTİ. EĞER İSTEDİĞİNİ YAPMAZSAM VE ONA KARŞI GELİRSEM BİR DAHA ASLA KİMSENİN BANA İŞ VERMEYECEĞİNİ BUNA ENGEL OLACAĞINI SÖYLEDİ. ÇÖP TOPLAMAM GEREKSE BİLE BANA ELİNİ UZATAN KİŞİNİN ELİNİ BIRAKMAYACAĞIMI SÖYLEDİĞİMDE KARARLI OLDUĞUMU GÖRMÜŞTÜ. AMA O PİSLİK SENİ MECBUR ETMEK İÇİN YIKMAK GEREKTİĞİNİ ÇOK İYİ BİLDİĞİ İÇİN BU KEZ BENİ AİLEMLE TEHDİT ETTİ. AİLEMİ TANIYORSUN TOKYO, ONLAR BENDEN UZAKTALAR, ANNEM HASTA, BABAM EMEKLİ. BABAMIN MAAŞI ANCA EVE VE ANNEMİN İLAÇLARINA YETİYOR. HATTA BAZEN YETMİYOR BİLE KIZ KARDEŞİME BEN BAKIYORUM. TÜM MASRAFLARI BANA AİT. BUNU SÖYLEDİĞİNDE BAŞINDAN BERİ İLK PLANININ BU OLDUĞUNU GÖZLERİNDE GÖRDÜM. PARA,PRESTİJ VE GÜÇ İÇİN YAPAMAYACAĞI ŞEY YOK...( Yüzünü elleriyle kapatıp hıçkırarak ağlarken bir yandan da konuşmaya devam etmişti.) ÜSTELİK YETMİYORMUŞ GİBİ EĞER İSTEDİĞİNİ YAPARSAM SENİ BU İŞTEN KURTARMA ŞANSIM OLCAĞINIDA SÖYLEMİŞTİ. BİR TARAFTAN AİLEMLE TEHTİD EDERKEN BİR TARAFDAN DA SENİN GELECEĞİNİ ELLERİME BIRAKMIŞTI TOKYO, YEMİN EDERİM BAŞKA ÇAREM YOKTU. '' dediğinde ağlaması dahada şiddetlenmişti.