"ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ အဲ့လို လုပ္ၾကရတာလဲ!"
"ကေလးငယ္"
"ေျပာျပပါ၊ ဦးစစ္ ကလူေကာင္းတစ္ေယာက္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္သိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုအိမ္ျပန္ခြင့္မေပးခဲ့တာလဲဆိုတာေျပာျပပါ၊ ဦးစစ္ ရဲ့အိမ္မွာအလုပ္သမားေတြအမ်ားႀကီးရွိရက္နဲ႔ ဘာလို႔! ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ့္လိုမ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ကို အလုပ္လုပ္ဖို႔ေခၚထားရတာလဲ"
ကေလးငယ္ရဲ့အနားကို သူတစ္လွမ္းခ်င္းတိုးကပ္သြားမိသည္။
"ကၽြန္ေတာ္အခုေတြးေနတာတစ္ခုကေလ အဲ့တုန္းက ဦးစစ္ သာကၽြန္ေတာ့္ကိုအိမ္ျပန္ခြင့္ေပးခဲ့မယ္ဆိုရင္..."
သူရွိရာဘက္ကို ဆတ္ခနဲလွည့္လာသည့္ ကေလးငယ္ရဲ့ခႏၶာကိုယ္ဟာ တုန္ယင္စြာျဖင့္။နီရဲေနတဲ့မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခုလုံးမွာ မ်က္ရည္ေတြစိုစြတ္ေနသည့္ ကေလးငယ္ဟာ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းပါးကိုလည္းခပ္တင္းဖိကိုက္ထားေသးသည္။
"ဘာလို႔လဲ ဦးစစ္၊ ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္တယ္"
"ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိသြားခဲ့လို႔"
"................"
"ကိုယ္မင္းကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ရင္ေတြခုန္ၿပီး ခ်စ္မိသြားခဲ့လို႔၊ ကိုယ့္အနားမွာ မင္းကိုရွိေစခ်င္လို႔၊ ေခၚထားခဲ့မိတာပါ"
သူ႔စကားအဆုံးမွာ ကေလးငယ္ဟာ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ကာ အသံတိတ္သြားခဲ့သည္။ကေလးငယ္ရဲ့အနီးအနားထိတိုးကပ္သြားလိုက္ၿပီး ပုခုံးေလးႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ရွိုက္သံတိုးတိုးထြက္လာတဲ့ ကေလးငယ္။
"ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္ ကေလးငယ္"
ေလႏွင္ရာပါေတာ့မည့္ႏွယ္ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီး ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားလိုက္သည္။
"အင့္! လူေတြရဲ့စိတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္နိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဒီတစ္ခါမွာလည္း သူတို႔က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔မတူျပန္ဘူး၊ ဟင့္! ဘာလို႔ မတူတာေတြ အဲ့ေလာက္မ်ားေနရတာလဲ!"
ကေလးငယ္က သူ႔ခါးကိုခပ္တင္းတင္းျပန္ဖက္လာၿပီး သူေလးနားမလည္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို သူ႔ထံဖြင့္ဟလာသည္။
YOU ARE READING
Master's Blind Boy (COMPLETED)
Romanceကျုပ်နာမည် စစ်တုရင်၊ ကစားပွဲတိုင်းကို ကျုပ်နဲ့စပြီးကျုပ်နဲ့ပဲအဆုံးသတ်မယ်၊ King,Rook,Bishop,Queen,Knight and Pawn အကုန်လုံးက ကျုပ်ရဲ့ကစားပွဲထဲမှာပါတဲ့ နယ်ရုပ်လေးတွေပဲ:::: က်ဳပ္နာမည္ စစ္တုရင္၊ ကစားပြဲတိုင္းကို က်ဳပ္နဲ႕စၿပီးက်ဳပ္နဲ႕ပဲအဆုံးသတ္မယ္၊ King...
