MBB-21(zawgyi)

865 28 0
                                    

အလုပ္မရွိေပမယ့္လည္း ပုံမွန္နိုးေနက်အခ်ိန္မွာပဲ သူနိုးလာခဲ့သည္။မ်က္ႏွာသစ္ ကိုယ္လက္သန့္စင္ၿပီးတာနဲ႔ ထမင္းစားခန္းထဲကို ဦးတည္လိုက္ပါသည္။

"ေဟာ လက္ေထာက္ႀကီး နိုးၿပီလား၊ လာ လာ မနက္စာစားရေအာင္"

ထမင္းစားခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ အန္တီေဝက သူ႔အတြက္ထိုင္ခုံဆြဲထုတ္ေပးၿပီး ဝင္ထိုင္​ေစသည္။

"ထမင္းေၾကာ္လား အန္တီေဝ"

"ဟုတ္တယ္ လက္ေထာက္ႀကီး၊ သီးစုံထမင္းေၾကာ္၊ မ်ိဳးေၾကာ္ထားတာေလ"

"အစ္မမ်ိဳး လက္စြမ္းျပထားတာေပါ့"

"ဟုတ္ပ၊ ေရခဲေသတၱာထဲရွိသမၽွ အသီးအရြက္ေတြအကုန္ထည့္ၿပီးေၾကာ္ထားတာပဲ"

"ေကာင္းမွာပါ၊ အနံ႔ကေတာ့ေမႊးေနတာပဲ"

"ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္၊ အလုပ္သမားေတြအကုန္စားၿပီးသြားၾကၿပီ"

သူေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိမ့္လိုက္ၿပီး ဖြယ္ဖြယ္ရာရာျပင္ေပးထားတဲ့ မနက္စာကိုစစားလိုက္သည္။အန္တီေဝေဝ ကေတာ့လုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ဖို႔ စားဖိုေဆာင္ထဲျပန္ဝင္သြားေလၿပီ။

"နိုးေနၿပီလား လက္ေထာက္ႀကီး"

ထိုအခ်ိန္ ထမင္းစားခန္းထဲဝင္လာတဲ့ ေဒၚသီတာ က ႏွင္းဝိုင္ ကိုေတြ႕ၿပီးေမးလိုက္တာျဖစ္သည္။

"ဟုတ္ နိုးၿပီ၊ ေဒၚသီ"

ေဒၚသီတာ ကစားဖိုေဆာင္ထဲဝင္သြားၿပီးေနာက္ ေကာ္ဖီထုပ္တစ္ထုပ္ကိုင္ကာ ျပန္ထြက္လာပါသည္။ထို႔ေနာက္ ႏွင္းဝိုင္ ရဲ့ေဘးနားကခုံမွာဝင္ထိုင္သည္။

"မနက္ခင္းေကာ္ဖီမေသာက္ရေသးလို႔ ေသာက္လိုက္ဦးမယ္"

"ဟုတ္"

"သခင္ႀကီးမရွိေတာ့ လက္ေထာက္ႀကီးလည္းနားေနရတာေပါ့၊ မိဘေတြဆီျပန္ဖို႔ရွိေသးလား"

"သခင္ႀကီးက ဘယ္အခ်ိန္မဆိုျပန္လာနိုင္လို႔ မသြားေတာ့ပါဘူး၊ ဒီတိုင္းလည္း ဖုန္းအဆက္အသြယ္ရွိေနတာပဲေလ"

"အင္းေလ ဟုတ္တာပဲ၊ ေနေကာင္းၾကတယ္မလား"

"ဟုတ္၊ သူတို႔ေနခ်င္တဲ့ေနရာမွာေနေနရေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးစိတ္ခ်မ္းသာၿပီး ေပ်ာ္ေနၾကတယ္ဗ်"

Master's Blind Boy (COMPLETED)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant