MBB❤️‍🔥

3.6K 181 1
                                    

(မဖတ်ချင်ရင်ကျော်သွားလို့ရပါတယ် ဇာတ်လမ်းနဲ့ပတ်သတ်တာမပါပါဘူးကွယ်🌚❤️‍🔥)

"အွန်းး ပြွတ်စ်! အင်းး!"

အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ သူ့ကိုအောက်ချလိုက်ပြီး အသည်းအသန်ဖက်နမ်းလာသည့် ဒီသာလွှမ်း ကြောင့် နှင်းဝိုင် ခမျာမလူးသာမလွန့်သာ။

"အင့်! ခဏ အွန်းး!"

"ပြွတ်စ်! ပြွတ်စ်!"

နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံးကို ဝါးမြိုတော့မတက် စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေသူကြောင့် နှင်းဝိုင် ရဲ့ပထမဦးဆုံးအနမ်းလေးဟာ ကြမ်းတမ်းလွန်းနေခဲ့သည်။တစ်ကိုယ်လုံးနီးပါးကို သိုင်းဖက်ထားတဲ့ လက်နှစ်ဖက်အားကနေလည်း နှင်းဝိုင် မရုန်းထွက်နိုင်ခဲ့။

"ဟာ့! အင့်!"

"ရွှတ်! ရွှတ်! ပြွတ်စ်!"

ခဏအကြာမှာ နှုတ်ခမ်းကနေဖယ်ခွါသွားတဲ့အနမ်းတွေက နှင်းဝိုင် ရဲ့မျက်နှာအနှံ့ကိုကျရောက်လာသည်။

"ဟင့်! ခဏလို့!"

"ဟင်းး ပြွတ်စ်! ရွှတ်!"

"လွှမ်း! ခဏလေးပါ"

"အင်း ဟူးး"

ထိုအခါမှ တိခနဲရပ်တန့်သွားတဲ့ အနမ်းတွေကြောင့် နှင်းဝိုင် အသက်ဝဝရှူနိုင်သည်။အားမရှိတော့သလို ပျော့ခွေသွားတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့် အနီးအနားကရင်ခွက်ကျယ်ကြီးဆီမှာ ခေါင်းအပ်ထားရပါသည်။

"အဟွန်း! မောသွားတာလား"

"မောတာပေါ့ကွ! မင်း သေမလိုဖြစ်နေတာလား! အိမ်ကလူတွေမြင်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ!"

ခေါင်းကိုဆတ်ခနဲမော့လာပြီး ရန်တွေ့လာသူလေးကြောင့် ဒီသာလွှမ်း ပြုံးရင်းခေါင်းအသာခါပြလိုက်သည်။

"ဘာ ခေါင်းခါတာလဲ!"

"အခုအချိန် အိမ်ထဲမှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး အသေးလေးရဲ့၊ အလုပ်သမားတွေက ခြံအနောက်ဘက်ကအိမ်မှာ"

"မင်း မိသားစုကရော၊ ငါ့ကိုလွှတ်! အင့်!""

အတင်းရုန်းကန်လာတာကြောင့် အားထည့်ပြီးခပ်တင်းတင်းလေးဖက်ထားလိုက်တော့ ဒီသာလွှမ်း ကိုမျက်ထောက်လေးဖြင့်ကြည့်လာပါသည်။

Master's Blind Boy (COMPLETED)Where stories live. Discover now