(ဒီအပိုင္းမွာ +++ခ်ည္းပဲပါၿပီး ဇာတ္လမ္းနဲ႔ပတ္သတ္တာမပါတာမို႔ ဖတ္ခ်င္တဲ့လူမွဖတ္ပါ၊ ဖတ္ခ်င္တဲ့လူရွိသလို မဖတ္ခ်င္တဲ့လူလည္းရွိမွာမို႔ တစ္ပိုင္းသီးသန့္ေရးေပးတာပါ)
လည္ပင္းနားေရာက္ေနတဲ့ အျဖဴေရာင္တီရွပ္ေလးကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္တဲ့အခါ ျဖဴေဖြးဝင္းမြတ္ၿပီး ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႕မထင္သည့္ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းေလးက အရွင္းသားေပၚလာသည္။
သူ႔ပေယာဂေၾကာင့္ တံေတြးတခ်ိဳ႕စိုစြတ္ကာ နီရဲၿပီးစူထြက္ေနသည့္ နို႔သီးေလးတစ္ဖက္။တျခားတစ္ဖက္ကေတာ့ နီရဲေန႐ုံသာရွိေသးသည္။ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔အာေငြ႕မေပးရေသးတဲ့ နို႔သီးေလးတစ္ဖက္အနားကို ေခါင္းငုံ႔ခ်ကာ အလ်င္စလိုတိုးသြားလိုက္ၿပီး ျပည့္ျပည့္ဝဝငုံခဲလိုက္ေတာ့သည္။
"အင့္! ဦးစစ္"
"ႁပြတ္စ္!"
"အာ့ နာ..နာတယ္ ဟင့္!"
ကိုက္ဆြဲသည္။စုပ္ယူသည္။ငုံခဲသည္။ေသာက္ေလေသာက္ေလငတ္မေျပနိုင္တဲ့ ကေလးငယ္ရဲ့ နို႔သီးေလးကိုအခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ သူလႊတ္မေပး။တစ္ဖက္ကိုအားရသည္အထိစုပ္ယူကိုက္ခဲၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ဖက္ကိုလည္းမလြတ္ေစရ။
"နာလို႔ပါ ဟင့္! ဦး..ဦးစစ္ မလုပ္ပါ..နဲ႔ေတာ့ အာ့!"
"အြန္းး ႁပြတ္စ္!"
ကေလးငယ္ရဲ့ငိုသံစြတ္ေနတဲ့ တားျမစ္သံေလးေတြကိုၾကားသည္။သူ႔ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္တြန္းထုတ္ေနတာကိုလည္း သိသည္။သူ႔စုပ္ခ်က္တိုင္းမွာ ခါးေလးေကာ့တက္လာတာကိုလည္း သတိထားမိသည္။သို႔ေသာ္ သူလႊတ္မေပးနိုင္။နို႔သီးေလးႏွစ္ဖက္ကို သူ႔စိတ္တိုင္းက်ျပဳမူျခယ္လွယ္ေနတုန္း။
"အင္းး! ဟင့္! အာ့!"
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူ႔အျပဳအမူေတြၾကားထဲမွာ ကေလးငယ္က အသားက်လာသည့္ဟန္။အတင္းတြန္းထုတ္ေနခဲ့သည့္လက္ကေလးႏွစ္ဖက္က သူ႔ပုခုံးကိုသိုင္းဖက္လာပါသည္။တားျမစ္သံေလးေတြအစား ညည္းညဴသံေလးေတြသာ ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။
စစ္တုရင္ ကတစ္ဖက္လူကို ညံ့သက္ေစတဲ့ေနရာမွာ ထိုသို႔တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ကၽြမ္းက်င္ပါသည္။
ESTÁS LEYENDO
Master's Blind Boy (COMPLETED)
Romanceကျုပ်နာမည် စစ်တုရင်၊ ကစားပွဲတိုင်းကို ကျုပ်နဲ့စပြီးကျုပ်နဲ့ပဲအဆုံးသတ်မယ်၊ King,Rook,Bishop,Queen,Knight and Pawn အကုန်လုံးက ကျုပ်ရဲ့ကစားပွဲထဲမှာပါတဲ့ နယ်ရုပ်လေးတွေပဲ:::: က်ဳပ္နာမည္ စစ္တုရင္၊ ကစားပြဲတိုင္းကို က်ဳပ္နဲ႕စၿပီးက်ဳပ္နဲ႕ပဲအဆုံးသတ္မယ္၊ King...
