Don't Wanna Know • GxG ~ TeacherxStudent

İltifat

Ben geldiiimm💗

Pamuk şekeri tadında bir bölümle geldim hemde. Umarım beğenirsiniz. Oylarınızı bekliyorum, yorumlarda buluşalım.

İyi okumalarrr.

"Duygularım aşureye döndü."

Söylediğim şey ile dudaklarının yukarıya doğru hafifçe kıvrılışını izledim. Bu kadar yakınımda duruyor olması yetmiyormuş gibi bir de bu kadar yakınımda gülümsemesi kalbimin atışından yakalıyordu beni. Ona daha da yakın olmak istedim.

"Şey... Sarılabilir miyim size?"

Kollarını, beni davet eder gibi yana doğru açtı.

"Ne zamandan beri sarılırken izin istiyoruz?"

Başımı önüme doğru eğip aramızdaki yok denecek kadar az olan boşluğu kapatıp kollarımı bedenine sardım. Parfümünün kokusunu içime doğru çekip yanağımı omzuna yasladım. Hayatımda en huzurlu hissettiğim yer burasıydı benim.

"Gitmediğiniz için mutluyum."

"Ben de gitmediğim için mutluyum, Eylem."

Durumu garip hâle getirmemek için sarılmamızı fazla uzatmadan bedenlerimizi birbirinden ayırarak geri çekildim.

Kolidordun başından gelen ayak sesleri ile biraz daha geriye giderek aramızdaki boşluğu genişlettim. Mutluluğumun torpil dedikoduları ile bozulmasını istemiyordum.

Salak Ayhan bozuntusu ese gürleye yanımıza doğru geliyordu. Bir eli belinde diğer eli ise beni gösterecek şekilde ileriye bakıyordu.

"Sen! Çabuk odama gidiyorsun!"

Mayra, o bize yaklaşınca kolumdan tutarak beni arkasına doğru çekti ve önüme geçti. Delirmiş bir adamın ne yapacağı belli olmazdı, ben kendim hariç Mayra için endişeleniyordum.

"Odama gidiyorsun dedim!"

"Ayhan Hocam sessiz olur musunuz, diğer sınıflar derste şu anda."

Ayhan şerefsizi, Mayra konuştuğunda onu ancak fark edebilimişti. Kolidordun başından beri gözleri bana kilitli, hedefe doğru ilerleyen bir mermi gibiydi Mayra konuşana kadar.

Radarı bozulunca havada tuttuğu elini indirip sessiz oldu.

"Odama geç. Aileni çağırıyorum."

Beni beklemeden odasına doğru yürümeye başladı. Hemen arkasından koşturmaya başladım. Babamı ararsa yok olurdum ben.

"Eee, şey hocam. Babam numarasını değiştirdi de, ben yeni numarasını söyleyeyim size."

Ters ters baktı bana yürümeyi bırakmadan. Odasına beraber girdik, arkamızdan da Mayra kapıyı çalmadan odaya daldı.

"Söyle numarayı."

Ayhan müdüre dedemin telefon numarasını verdim. Masasının karşısındaki tekli koltuklardan birisine oturdum. Mayra da  benim en yakınımdaki diğer koltuğa oturup bacak bacak üzerine attı.

Ayhan Hoca odanın içerisinde kulağında telefon ile sinirli sinirli volta atıyordu. Dedem telefonu açınca yürüyüşüne son verdi.

"İyi günler Fatih Bey."

Dedemden gelen muhtemel cevabı duyunca gözleri beni buldu. Bakışlarıdan taşan nefretini iliklerime kadar hissedebiliyordum. Başımı yana yatırarak sevimli sevimli gülümsedim.

"Pardon, Ekrem Bey. Kusuruma bakmayın. Eylem ile ilgili bir sorun var. Acilen okula gelmeniz gerekiyor... İyi günler dilerim Ekrem Bey. Bekliyoruz."

Telefonu kapattı ve sinirle gidip dönen sandalyesine oturdu. İnsanlar öfkeli olunca komik gözüküyorlar. Şu anda yavru bir boğadan farkı yok mesela.