Don't Wanna Know • GxG ~ TeacherxStudent

Şeytan Ayrıntıda Gizlidir

Ben geldiimmm💞
Açıkçası bu kadar çabuk dönmeyi beklemiyordum ama oy sayılarında beklediğimden daha hızlı bir artış oldu bunun için teşekkür ederim.

Yorumlarınızı ve oylarınınızı bekliyorum iyi okumalar💋

Mayra Hoca ve babam keyifli bir şekilde sohbet ederken annem mutfaktan seslenince, bulunduğum ortamdan uzaklaşmayı sanki yıllardır bekliyormuşum gibi kalktım yerimden.

Koşar adım salondan çıkınca üzerimdeki yük biraz da olsa hafiflemişti. Korkunç hissediyordum. O dosyanın kaybolduğunu anlamadan hemen götürüp verecektim ben halbuki.

"Efendim, anne."

Benim geldiğimi görünce kafasını çaydanlıktan kaldırarak yukarıdaki dolabı işaret etti.

"Şuradan tatlı tabaklarını çıkart, sonra da dolaptan borcamı al, bekle beni geliyorum."

Çay bardaklarının olduğu tepsiyi alıp servis etmek için içeriye doğru gitti. Ben de dediği gibi yaparak tabakları almak için parmak uçlarıma kalkıp yukarıya doğru uzandım.

Bir elimle dolap kapağını yukarıda tutmaya çalışıyordum. Çünkü babam hâlâ gevşeyen yayları tamir ettirmemişti. Kulbu bıraktığım an kapanıyordu.
Diğer elimle de dört tane tabağı tek elimle tutmaya çalışıyordum.

Tabakların hepsini kaldırmaya çalışınca elim tabakların ağırlığı ile titremeye başladı. Hepsini birden alamayacağımı fark ettim ve tabakları yerlerine bıraktım. Diğer elim hâlâ dolabın kapağını yukarıda tutuyordu.

"Yardım lazım mı?"

Duyduğum ses ile panik içinde arkamı dönünce tuttuğum kapağın kulbunu bıraktım ve dolap yüksek bir hız ile aşağıya doğru indi. Çıkan bam sesi benim yerimden sıçramama neden olmuştu.

Mayra Kayalar hiç istifini bozmadan kapının kenarına yaslanmış, ellerini de göğsünün üzerinde bağlamıştı.

"Yok, hayır lazım değil. Siz geçebilirsiniz içeri."

Onu umursamadan arkamı döndüm dolabı tekrar açtım. O sırada yanıma doğru adımladı. Durup hareketlerini izledim.

Omuzlarımız birbirine temas edince durdu ve açık olan dolabın içindeki tabaklara uzandı. İki eliyle tabakları rahatlıkla alıp tezgahın üzerine bıraktı.

"Aldım, artık kapatabilirsin dolabı."

İfadesiz suratına baktım. İstediğim hiçbir duygu değişimi yoktu yüzünde. Dolap kapağını aşağıya indirdim.

Ben onu çözmeye çalışırken annem içeriye neşe ile dalış yaptı;

"Yapılacak birşey yok Mayra, sen geç içeriye, geliyoruz bizde şimdi."

Kendimi kurtarmak için birşey yapmak zorunda hissettim. En azından zararın neresinden dönersek kârdır değil mi?

"Aslında anne, ben Mayra Hocam'a kitaplığımı göstermek istiyorum. Odama çıkabilir miyiz?"

Mayra Kayalar beni başı ile onayladı. Annem birşey diyemeden sözleri ile yalanıma ortak çıktı. Belki ben zarardan dönemeyecektim ama o çoktan kazanmıştı.

"Evet. Merak ettim Eylem'in kitaplığını bende. Her gün okula başka bir kitapla geliyor. Benden de kitap önerisi isteyince okuduğu tarzı bilmeden tavsiye veremem diye düşündüm. Uzun sürmez zaten."

Yuh,nerden biliyorsun sen okula her gün başka kitap getirdiğimi?

Annem, çabuk gelin ama çaylar soğumasın diyerek bizi benim odama yolladı.