Denge

789 107 23
                                    

Ben geldiimm💕

Önceki bölüm verdiğiniz oylar için teşekkür ederim. Umarım bu bölümü de beğenirsiniz. Oy vermeyi unutmayın yorumlarda buluşalım.

İyi okumalarrr✨

Mayra Kayalar

Alarmın arka arkaya çalan sesi ile uyandım. Üzerimdeki yorgunluk bir türlü geçmemiş, aksine katlanarak artmıştı. Dün gece sağ omzumun üzerine yatmıştım ve hiç hareket etmeyip o şekilde kaldığım için iki omzum birbirine girmiş gibi ağrıyordu. Üstüne üstlük kalbim de yorgundu ve ne yapacağım hakkında hâlâ en ufak bir fikrim bile yoktu.

Telefonuma uzanıp yorgunluğumu geçirebilmek umuduyla öğretmenler grubuna bir şey yazılmış mı diye baktığımda netice beni şaşırtmamıştı, Derinsu hakkında hiçbir mesaj yoktu. Bu da ister istemez daha da yorgun hissettirdi beni. Hiç değilse Eylem ile bu sayede iletişime geçerim diye düşünüyordum. Çünkü günaydın mesajıma bile bakmayı açık açık reddetmişti. Bu hangemenin bizi de hırpalayacak olması açık ve net bir şekilde ortadaydı. En çok da bunun için üzülüyordum. Benden uzaklaşıyordu.

Normalden biraz geç kalktığım için kahvaltı yapmadan evden çıktım, ders zili çalmadan okula varmak ve bir şey olursa anında müdahale etmek istedim. Eylem'in yanlış bir hareketi felakete yol açabilirdi.

Yerinde duramayan birisi benim sevgilim. Kendini sürekli öne atası var. Bir şey kafasına yatmayınca sürekli soru sorup baskı yapıyor. İstediğini alana kadar yılmadan deniyor,  bu amaç uğrunda kendisini hırpalaması onun için hiç önemli değil. Kendine sürekli savaşacak bir konu arayışı içerisinde ancak bu savaşı fiziksel vermeyi tercih ediyor. Beni en çok korkutan da bu.

Mutlu ve huzurlu geçirdiğimiz iki ay içerisinde de durmadan kavga edecek bir şeyler aradı durdu kendine. Haberlerde olanlara sinirden ağlayacak kadar büyük tepkiler verdiğinde hak verdim ona, hangimiz bu durum karşısında canımız yanmadan kalabiliriz ki?

Elinde olmayan şeylerden daha çok nefret ediyor. Savaşma gücü varken savaşamayacak kadar aciz hissetmek modunu düşürüyor. Böyle zamanlarda ona sarılabiliyorum, kendini savunmasız hissettiğinde dokunmama izin veriyor. Ama konu mücadele edebileceğini düşündüğü bir şey hakkında olunca, sinirlendiğinde bedenine dokunmama izin vermiyor. Derinsu da onun kişisel koruma alanında. Başka birisi olsa yine bu savaşı verecekti ama Derinsu konu olunca tepkilerinin daha da aşırıya kaçacağı belli. Onun için mücadele etmek, onu korumak istiyor. Her ne kadar artık konuşmasalar da onu sahipleniyor.

Öğretmenler odasından içeriye girdiğimde henüz gelmiş olan bir kaç öğretmenin yüzlerine baktım. Olaydan haberlerinin olmadığı oldukça açıktı ki her sabah olduğu gibi havadan sudan sohbet ediyorlardı.

Ne zaman birisi çıkıp da şikayet edecek diye merak ettim. Sonuçta bir gencin özel fotoğrafları yayılmıştı. Başta ben olmak üzere hâlâ kimse çıkıp bir şey söylememişti. Vicdanım bunun için beni rahatsız etmeye başlamış, ne olursa olsun konuşmam gerektiğini haykırıyordu. Eylem'in duygularına yavaş yavaş hak vermeye başlamıştım. Gittikçe rahatsız edici bir hale gelmişti vicdanım.

Kendimden kaçmak için Eylem'in mesajıma cevap verip vermediğine baktım. Gördüğüm şey içimi biraz rahatlatsa da gerginliğin aramızda var olduğunu hatırlatır nitelikteydi.

Siz:
Günaydın bebeğim <3

Sevgilim:
günaydın

Bu da bir şey sayılırdı ama. Benimle konuşmayı reddedebilirdi. Ki Eylem sinirlendiği zaman sıradaki hamlesinin ne olacağını bir türlü anlayamamıştım. Kendini kabuğuna da çekebilir yeri göğü de inletebilirdi.

Don't Wanna Know • GxG ~ TeacherxStudentHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin