Don't Wanna Know • GxG ~ TeacherxStudent

Zarlar

Ben geldim. Şarkı da koydum okurken dinleyebilirsiniz 🌈

"Evet, Eylem. Konuşalım mı biraz?"

Sandalyelerden birini çekip son derece rahat bir şekilde yerine kurulmuştu. Dirseğini masaya koymuş elini çenesinin altına yaslamış hâlâ ayakta olan beni süzüyordu. Ses tonu konuşmak istemesem de konuşacağımızı belirtirken elimdeki dosyayı hâlâ arkamda tutmaya devam ederek bir sandalye çektim ve karşısına oturdum.

"Ne konuşacağız hocam? Malum, derse geç kalacağım."

Gülümsedi, çenesinin altında olan elini çekip saçlarını karıştırdı.

"Malum, derse geç kalacaksın. Ama ne şanslısın ki dersin öğretmeni karşında oturuyor değil mi? "

Hiçbir şey söylemedim. Biraz salağa yatıp bu durumun içinden kendimi kurtarmam gerekiyordu. Dosyayı arkamdaki sandalyenin oturma yerine koydum. Masanın altında kalıyordu ve ben bedenim ile görüş açısını kapatıyordum.

"Söyle bakalım Eylem. Burada ne işin var?"

"Kitap almaya gelmiştim Mayra Hocam. Yoksa başka ne için gelinir ki kütüphaneye?"

"Soruma soru ile cevap verme Eylem. Şuanda sorguda olan sensin."

Biraz konuyu saptırmam gerekiyordu.

"Yani şuanda siz polis oluyorsunuz ben de hırsız öyle mi ?"

Gülümsemesi söndü ve bana doğru eğildi. Gözlerini gözlerime dikerek kaşlarını çattı.

"Eylem... Az önce kendin söyledin. Kütüphanenin anahtarı sende ne arıyor? O gün Akın ile dolapta ne işiniz vardı?"

Bizi görmüştü. Double Fuck.

İnsanların suçlu olduğu zaman inkar ederler. Yakalanmanın korkusu ile suçtan sıyrılmak için zeytinyağı gibi üste çıkarlar. Seslerini yükseltir ve sanki bu yolun sonunda ölüm varmış gibi saçma sapan şeyler uydurur, konuyu bulandırırlar. Bir anda suçu kendilerinden onlara hesap soranın omuzlarına yükler ve ortamdan uzaklaşırlar. Sana öyle bir muamele yaparlar ki özür dilenmesi gereken senken özür dileyecek konuma gelirsin.

" YA SİZİ NE İLGİLENDİ-"

"Bana bağırma"

"SİZE BAĞIRMIYORUM BENİM SES T-"

"EYLEM KES SESİNİ! Ses tonu öyleymiş.. "

Sustum. Bir süre havada sessizlik asılı kaldı. O süre zarfında onu inceleme fırsatım oldu. Gözlerini kısıp açıyor, başını geriye atıp nefeslerini derinleştiriyor, göğsü hırçınca inip kalkarken dudaklarını hafifçe kıpırdatıp içinden sayı sayıyordu.

"Ben özür dilerim hocam. Sadece yanlız kalmak istemiştim. Son zamanlarda iyi şeyler yaşanmıyor. Akın da bana o gün yardım ediyordu. Sizin geldiğinizi gördüğümüzde panik yaptık ve dolaba saklandık. Gerçekten kötü bir niyetim yoktu benim. Buraya gelip kitap okumak kendim ile başbaşa kalmak istemiştim. Sizde beni öyle görünce anahtarı izinsiz aldığım için panik yaptım."

Dudaklarımı büzdüp başımı öne eğerken derin iç çekişini duydum. İşe yaramış mıydı?

"Zor zamanlardan geçtiğini biliyorum. Baban için üzgünüm Eylem. Umarım tez zamanda iyileşir."

Gözümden bir damla yaş süzülüp ayaklarımın dibine düştü. Ne vardı sanki konuyu açmasaydı.

"Eylem.." dudaklarım titrerken çenemden tutup başımı yerden kaldırdı. Gözlerinin tam içine bakıyordum. Bu kez içimde hiçbir şey yoktu. Ne bir korku ne bir heyecan. Sadece ben ve onun yavru köpek bakışları. Sakin ve rahatlatıcı bir ses tonuyla gözlerimin içine bakarak konuştu.