Ben geldiiimmm 💞
Bir önceki bölüme yaptığınız yorumlar için çok teşekkür ediyorum, hepsini okumak ve sizin geri dönüşleriniz hakkında düşünmek oldukça keyifliydi. Umarım bu bölümde de böyle bir etkileşim yakalayabiliriz. Fikirlerinizi benimle paylaşmaktan çekinmeyin lütfen, sizleri seviyorum.
Oy vermeyi unutmayın, yorumlarda buluşalım.
Bu arada bugün "Don't Wanna Know" da 1. Yılımız 🥳🥳🥳
Çok duygusalım çok.🤧🥺 İyi ki varsınız.
İyi okumalarrrr ✨
Dünya bazen tersine dönüyor gibi hissediyorum. Başardığım, ilerlediğim ve kendimi iyi hissettiğim ne varsa geldiğim yoldan geriye ittiriliyorum. Sanki dünya benim mutlu olmama karşı gibi.
Mayra ilk kez göğsümün üzerinde yatarken düşündüğüm şey buydu. Ben hep çıktığım zirveden aşağıya itiliyordum.
Sevdiğim, kendini üzerimde daha rahat bir konuma getirirken elimle belini okşadım. Oturmaktan fotokopimizin çıktığı koltukta yeni bir anıyı kaydediyorduk şimdi. Bir anlığına ilişkimiz hakkında düşünürken buldum kendimi. Parmaklarımı, yanağını bedenime yaslamış sevgilimin teninde usulca gezdirdim. Bizim ilişkimiz bundan ibaret gibiydi: koltuğa uzanıp birbirimize sığınmak.
Evde o kadar zaman geçiriyorduk ki sürekli yaptığımız şeyleri yapmamaya başlamıştık. İlişkimiz monotonlaşmıştı. Üstüne üstlük bir sürü saçmalık arka arkaya geliyordu. Birbirimizle yeteri kadar ilgilenemiyorduk. Ama aramızdaki bağ birbirimizden kopmamıza engel oluyordu. Başkası olsa bu sıkıcılıktan bunalıp çeker giderdim.
Kendimi bu düşünceden kurtarmak için parmaklarımı usulca çenesine doğru kaydırdım. Yavaşça başını yukarıya doğru kaldırıp yüzüme bakmasını sağladım. Göğsümde dağılmış saçları ve ağlamaktan rengi açılmış gözleri ile bana gerçek dışı gibi geliyordu.
"Daha iyi misin?"
"Olacağız." dedi gözlerini kısarak. Bu bakışı hoşuma gitmişti.
Başımı yavaşça sallayıp, onu onaylarken beklemediğim bir anda dudaklarıma yaklaşıp kısa bir öpücük bıraktı. Bunca şeye rağmen hâlâ ondan bu derce etkilenmeme şaşırdım. Sadece bir öpücüktü ama kalp atışlarımı anında değiştirmeye yetmişti. O da bunu fark edince burukça gülümsedi. Ama bir şey söylemeden yanağını kalbimin üzerine doğru yasladı. Konuşmaktan korkuyordu çünkü pişmandı. Kendinde tekrar tekrar özür dileme hakkını bulmuyordu. Sadece henüz hesap sormadığım için tedirgindi.
Benim için kalbi üzerine dövme yaptıran bir kadının beni sevmediğine inanmak saçmalık olurdu değil mi? Biz çoktan birbirimize kenetlenmiştik. Ama bu gerçekleşenler, tek kişilik olan aşkı iki kişinin devam ettirmesini istiyor gibiydi. Düşüncelerime zihnimin içinde karşı çıktım. Babamın günahı yüzünden sınanmak istemiyordum. Her ne kadar kendimi sevilmeye değer biri olarak görmesem de Mayra'nın beni sevmediğini düşünmem nefes almamı engelliyordu. Tüm dünya benden nefret edebilirdi ama onun bir kırgın bakışı bile daha çok canımı yakardı.
"Telefonumu uzatır mısın?"
Üzerimden hafifçe doğrulup sehpaya doğru eğildi. O öne doğru eğilince üzerindekinin yakası aşağıya doğru sarktı ve böylece göğüslerini bana sergilemiş oldu. Bir iki saniyelik de olsa aklımı uçurmayı başarmıştı. Oysa buraya gelirken mesafeli davranmak istiyordum.
Mayra telefonumu bana doğru uzatırken sunduğu manzaranın farkına varmamış bir şekilde tekrar göğsümün üzerine uzandı ve bedenini koltukla benim arama yerleştirip, kolunu boynuma attı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Don't Wanna Know • GxG ~ TeacherxStudent
Roman d'amour~TAMAMLANDI~ Kendi içinde kaybolmuş ve çıkış yolu arayan Eylem Yalçın, en yağmurlu günlerinde sürekli yanında olan Mayra Kayalar'ın yemyeşil gözlerinde gün ışığına kavuşmaya çalışır. "İkimize karşı bu dünya Bizi anlamayacaklar " GxG hikayedir. Tea...
