Kalp

1.1K 111 59
                                    

Ben geldiiimmmm💕

Bir önceki bölüm için yaptığınız yorumlar için çok teşekkür ederim. Beni çok mutlu ediyorsunuz ve sizlerle bir bağ kurduğumu hissediyorum.

Umarım bu bölümü de beğenirsiniz. Oy vermeyi ve benimle yorumlarda buluşmayı unutmayın.

İyi okumalarr

Gerçeklik, sanki rüzgara kapılan bir kum tanesi gibi savrulup gitmişti aklımdan.

Mayra'nın boynunda nefes alırken zaman ağırlaşmış, bünyem bana yıllarca sürecek kadar mutluluk depolamıştı. Kalbimin her atışında kanıma karışan sevdiğim kadın, şuan kollarım arasında duruyor ve beni sevdiğini söyleyerek saçlarım ile oynuyordu. Biraz daha oynamaya devam etse burada mayışıp kalacağımdan ve bizi okula kilitleyeceklerinden endişelendiğimden yavaşça yüzümü sakladığım yerden kaldırdım.

Mayra'nın elleri saçlarımdan belime doğru indi ve geri çekilmeme izin vermeden bedenimi sabit tuttu. Yüzüne bakınca elmacık kemiklerinin etrafında belirginleşen pembelikler ve ıslandığı için açık yeşile dönmüş gözleri gülümsememe sebep oldu. İçimdeki dürtüye engel olmadan uzanıp yanağından derin derin öptüm ve kokusunu içime çektim.

Geriye çekildiğimde gözleri kapalıydı. Tuttuğunu fark etmediğim bir nefes verdi. Parmaklarımın tersini yavaşça yüzünde dolaştırdım ve göz kapaklarının ardından hareket eden gözlerinin titreşimlerini izledim. Çok güzel, masum ve utangaç gözüküyordu.

"Çok hoşuma gidiyorsun Mayra."

Parmaklarmı saçlarından geçirirken göz göze geldik. Elleri hareket etmeye başlamış, yavaş yavaş belimin üzerine geziniyordu.

"Sadece hoşuna mı gidiyorum?"

O beni izlerken düşünür gibi yaptım ve dikkati dağılınca beklemediği bir anda dudağına yaklaşıp öptüm. Kendimi geriye doğru hızlıca çekip o, ne olduğunu bile anlamadan kollarının arasından çıktım. Birisini öpmek kesinlikle sevgi dilim içerisinde yoktu ama konu Mayra olunca kendimi bile tanıyamıyordum.

Mayra az önce benden aldığı öpücüğün ardından sersemlemişken benim de ondan bir farkım yoktu, muzipçe güldüm. Onu öptüğüm an zihnimdeki her bilgi siliniyor, yerine sadece Mayra ile yaşadığım anın binlerce kopyası yerleşiyordu.

Mayra gülümseyip az önce geriye kaçmış olan bana yaklaştı.

"Başımı döndürüyorsun."

Ona yaptığım gibi hızlıca eğilip dudaklarını dudaklarıma bastırdı ve ben daha gözlerimi bile kapatıp ânı yakalayamadan geriye çekildi.

"Harun abin gelmedi mi daha?"

Ona yaklaşıp kollarımı bedenine sararak beni kollarının arasına almasına izin verdim. Varlığı huzur veriyordu.

"Harun abi gelmeyecek. O sana yakalanmamak için söylediğim bir yalandı."

"Bana yalan söylemeni sevmiyorum."

Omzumu silktim.

"Seni görmek için beklediğimi anlama diye söyledim. Hem iyi ki de söylemişim."

Başımın üzerine bir öpücük bıraktı.

"Senin çenen düştü biraz sanki."

Kendimi geriye doğru çektim ve kaşlarımı çatarak kızmış gibi yaptım.

"Konuşmamdan rahatsız mısın yoksa?"

Gülümsedi.

"Şimdi de çocuklaştın bakıyorum."

Don't Wanna Know • GxG ~ TeacherxStudentHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin