Poyraz B - Vurgun'um, geldik yavrum!
Dedi onun saçını severek, genç adamsa gözlerini açıp etrafa bakınca evin önünde olduğunu görmüştü. O anda onun olduğu tarafın kapısı açılınca Cihangir Bey'i görmüştü. Cihangir Bey ise iç çekip şunu söylemişti.
Cihangir B - Aslında bende gelirdim, gerek yoktu. Neyse hadi gelinde soğukta durmayın, dışarısı buz gibi...
V - Araba soğuk değildi.
Cihangir B - Olabilir! Neyse baban senin geri döneceğini söylüyordu, bu yüzden de sana ufak bir çanta hazırladım. Eksiğin var mı bakta sonra gidersin!
Dedi onun saçlarını düzelterek, Vurgun ise yeni yeni kendine gelirken şunu söylemişti.
V - Saat kaç?
Poyraz B - 2 oldu.
Cihangir B - Uyanık kal sonra gece uykun gelmiyor.
Poyraz B - Uyku sorunu mu var?
Cihangir B - Erken uyursa gece uyuması zorlaşır sonuçta uykusunu almış olacak.
V - Son günlerde öyle bir sıkıntım yok, uyuyorum.
Cihangir B - Allah aşkına!
Dedi alayla gülerek ama genç adam yalan demiyordu ki... Poyraz Bey ona ses attığından beri onu dinleyerek kolayca uyuyordu, bıkmadan başa sarıp dinlerdi çünkü sesini çok sevmişti.
V - O değilde hakikatten buz gibiymiş, hadi eve girelim.
Diyince ikili ona uymuştu, aradan geçen zaman sonra da salona geçip oturdular. Cihangir Bey ise hizmetçi çağırıp kahve yapmasını istemişti, Vurgun ise başını öz babasının omzuna koyup şunu fısıldamıştı.
V - Sesinin müptezeli oldum, bu yüzden de yeni bir şarkı isterim haberin olsun.
Poyraz B - Tamam.
Dedi zorlukla, genç adamsa yerinde kayıp yerine iyice sinip gözlerini geri kapattı. Bununla Poyraz Bey onu kendine çekip sıkıca sarmalamıştı.
Zaman atlaması...
Poyraz B - Yine arabadayız ve yine uyuyorsun!
Dedi oğluna parlayan gözlerle bakarken, geri dönüyorlardı. Cihangir Bey ise gitmişti, uçaksa az sonra filan kalkardı. Ikiliyse çoktan eve yaklaşmıştı ama Vurgun uyuyordu. O anda arkadan gelen korna sesiyle Poyraz Bey sinirle küfür etmişti. Çünkü genç adam korkuyla uyanmıştı, bu yüzden de onun elini kavrayıp şunu söylemişti.
Poyraz B - Birşey yok, korkma!
***
Odasına girince direk yatmış çünkü uykusu vardı, belki gece uyuyamazdı ama şuan pek umrunda değildi. Arman ise onun kontrole gelmişti, yattığını görünce de ona yol almıştı. Sonra da kardeşinin ayakkabılarını çıkartıp kenara koydu vede üstünü düzgünce kapattı.
Arman - Uyku delisi!
Derken Vurgun ise yerine iyice sinip uykusuna devam etti çünkü şuan tek derdi uykusunu iyice alabilmekti. Arman ise burnuna dolan barutla harmanlanmış nane kokusuyla ona yanaşıp kokusunu içine çekmişti. Cidden nane ve barut korkuyordu, hoştu...
3 saat sonra.
Poyraz B - Böke kardeşini uyandırda akşam yemeği yiyelim.
Demişti, bu yüzden de Böke asansörle hemen yukarı çıkmış sonra siyah kapılı odaya gitmişti. Vurgun ise çoktan uyanmış, üstünü bile değiştirmişti. Bunu görünce de iç çekip şunu söylemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kral'ın Prensi! ( Mafya Serisi 3)
Teen Fiction¥- Insanın en büyük düşmanı sadece kendidir... Dedi siyah gözlü sonra da yanında ki bedene yandan bakıp şunu söylemişti. ¥ - Kendini kendin Azad etmen lazım başkası değil! $ - Yapamıyorsam? ¥ - O zaman tut elimi birlikte azad olalım...