Kral'ın Prensi! ( Mafya Serisi 3)

Kabulleniş!

1 saat sonra

V - Baba!

Dedi fısıltılı bir sesle, lâkin tek aile burdaydı. Cihangir Bey ise biraz hava almaya çıkmıştı çünkü onu halde görmek ve bu yıllar sonra ilk defa oluşu kalbini yakıyordu. Evet Vurgun o malûm olaydan sonra hastanede yatmamıştı, bu yüzden de ne diyeceğini bilememişti. Poyraz Bey ise oğlunun saçlarını düzeltip şunu söylemişti.

Poyraz B - Vurgun'um?

Dedi şefkatle onun saçını severek, Vurgun ise gözlerini aralayınca onu görmüştü. Poyraz Bey ise onun masumca baktığını görünce gülümsemişti.

Poyraz B - Cihangir Bey dışarı çıktı.

V - Su alabilir miyim?

Diyince Uluç bardağa su koymaya başlamıştı, Poyraz Bey onun doğrulmasına yardımcı olmuştu. Ama onun acıyla inleyişiyle hepsi yutkunmuştu, Poyraz Bey onun ardına yastık koymuştu. Sonra da anlına dudaklarını bastırarak uzunca öpmüş sonra da şunu söylemişti.

Poyraz B - Özür dilerim yavrum!

Dediği sırada Uluç kardeşinin yanına oturup ona su içirmeye başlamıştı. Ama dizini tutan elle kalbi teklemişti çünkü kardeşi ondan destek alıyordu. Canı yanıyordu, bu yüzden de ona sıkıca tutunmuştu. Birkaç dk sonra Uluç boş bardağı bırakıp şunu söylemişti.

Uluç - Çok mu acıyor küçüğüm?

Dedi endişeyle hattâ hepsi endişeyle ona bakıyordu, Vurgun ise geri yaslanıp şunu söylemişti.

V - Ağrı kesici fena olmazdı.

Arman - Ben doktoru çağırıp geleyim.

Diyip ordan tam çıkmıştı ki gördüğü Cihangir Bey ile hemen şunu söylemişti.

Arman - Uyandı!

Cihangir B - Sen nereye?

Dedi merakla, o ise derin bir nefes alıp şunu söylemişti.

Arman - Biraz ağrısı varmış doktor çağıracağım, şey cidden Zemheri'yi aramayacak mısınız?

Cihangir B - Aradım ama telefonu kapalı, belli ki yine Balamir ile kavgalı yada başka şeyler var.

Arman - Ben Erez tedavi için gidecek diye duymuştum sanırım ondan kötü hissediyor.

Cihangir B - Allah hayra yazsın, sağlıkla döner inşallah! Neyse sen doktor çağır bende Vurgun'a bir bakayım.

Diyince Arman ona uyup giderken o ise odaya girip kapıyı kapatmıştı. Daha sonra da oğluna ulaşıp onun saçlarına uzun bir öpücük kondurup kokusunu doyasıya içine çekti. Vurgun ise kıvrılan dudağıyla şunu söylemişti.

V - Ahh birileri korkmuş!

Cihangir B - Hayatında ilk defa dayağımı yemek istemiyorsan sus prensim, zaten kucağıma düşünce aklım çıktı.

V - Özür dilerim amacım korkutmak değildi.

Dedi mırıldanarak, Cihangir Bey ise onun anlına dudaklarını bastırarak öpmüş sonra da şunu söylemişti.

Cihangir B - Sana bunu kim yaptı oğlum, kim buna cürret eder?

V - Önemli değil.

Cihangir B - Vurgun'um ne demek önemli değil? Resmen karnından 2 kurşun çıkartılmış, söylesene bu nerde oldu?

Dedi merakla hattâ hepsi merakla ona bakmıştı, o ise derin bir nefes alıp şunu söylemişti.

V - Birkaç serser...