Kral'ın Prensi! ( Mafya Serisi 3)

Final

1 ay sonra!

   O günden sonra Dinçerler şehri terk etmişti, Babür Bey konuşmaz olmuştu. Vurgun ise ölümden dönmüştü, son anda kurtulmuştu ama 3 kez kalbi durmuştu. Sonuncusu da az kalsın canını alıyordu. Ama neyse ki o günler mazi olarak kalmıştı, kötü bir mazi...

Poyraz B - Vurgun'um ne düşünüyorsun?

V - Ben böyle olsun istemedim. 

Dedi dolu gözlerle yeri izlerken, içi yanıyordu. Bunun nedeniyse geçmişinin iğrenç bir şekilde gündeme yeniden gelişiydi, bu da Balamir'in yüzündendi. Bu son kozuydu, en iyi ve sona kalmış olan adamına/ Leo'ya yaptırmıştı. Ona ölmeden önce emir vermişti, verdiği emirse hiç iç açıcı değildi.

Vurgun'un annesi tarafından tecavüze uğramamasını gündeme getirmişlerdi. Bu yüzden Vurgun eve kapanmıştı ve olay sonu hiçbir kız ona evlilikle yaklaşmamıştı. Eskiden peşinde pervane olan kızlar onun bu acısıyla burun kıvırıyordu. Bay Marino ise hâlâ onu seviyordu, aşkı edebiydi ama Vurgun birde böyle dışlanmak istememişti. Zaten canı çok yanıyordu, birde bu şeyle itip kakılmak istemiyordu.

V - Sokağa çıkamaz oldum, herkes "onun bedeni pismiş, annesine aitmiş." diyor.

Dedi dolan gözleriyle, Balamir kozu büyük oynamıştı. Ama o "Balamir'de etek giymek için zorlanmış!" gibi şeyler diyip onun kadar alçalmamıştı. Fakat Balamir fazla alçalmış, ölmeden önce böyle bir emir verebilmişti.

Poyraz B - Bak aslan parçam hiçkimse gerçeği düzgünce bilemez, bu olayda da senin utanman gereken birşey yok! Sen ter temizsin...

Diyip durdu sonra da onun göz yaşını yavaşça silip sözlerine şöyle devam etti.

Poyraz B - O kalleş bunu bilerek yaptırdı, eminim diğer taraftan da sana gülerdir. Lütfen onu sevindirme oğlum hatta hiçkimseyi sevindirme çünkü sen utanılacak birşey yapmadın!

Dedi kolları arasına alırken, odada oturuyorlardı. Evet maalesef ki odaya kapanmıştı, ailenin bile karşısına çıkmaya utanıyordu. Aile onun için korkuyordu çünkü iyi olmadığını hepsi biliyordu. Yine içine kapanmıştı, bu seferkiyse Balamir Hazender yüzündendi. Ölmüş olsa bile elini ondan çekmemişti, fakat bu durumu yapanı öğrenen Zemheri'yse kimse görmeden Leo'yu öldürmüştü. Arkasında tanık bile bırakmamıştı, çocuklarsa "Asrın ve Asır" Diğerlerin yanındaydı. Balamir'in oğulları onlara emanetti, Dinçer'lere aitti...

V - Baba b-ben utanılacak birşey yapmadım.

Diyince Poyraz Bey onu sımsıkı sarmalamıştı, onunda gözleri dolmuştu. Bunu tesadüfen duymuş olan Vefa ise gözünden akan yaşla kapı yanında ki duvar dibine çökmüştü. Kardeşi iyi filan değildi ve tüm suç ona bu derdi veren annelerindeydi. O kadın kendi evladını kirletebilmiş vede hiç utanmadan beni gülüşüyle ayattı gibi şeyler diyebilmişti. Bu sözleriyle de Vurgun'a ikinci darbeyi vurmuştu.

V - Annemin dediği gibi de onu ayartmadım, o gün kimse inanmadı biliyorum ama s-sen inan baba...Ben kimseyi ayartmadım!

Dedi acı bir sesle, 5 dk bile geçmeden de yeniden ağlamaya başlamıştı. Bu şeyi zaten o unutamazdı ki sadece yeniden gündeme düşmüştü. Onun acıları tazelenmişti, nefesi bir kez daha kesilmişti. Haberi gördüğü an başından aşağı kaynar su dökülür gibi olmuştu. Bedeni taş kesilmişti. Çünkü tüm kanallarda "Vurgun Karahan öz annesi tarafından tecavüze uğradı!" denmişti. Zaten Dinçerler şehri bu yüzden terk etmişlerdi ya... Balamir'in bu son kozuyla onlar utanmıştı, yok olsa bile Vurgun'u derinden yaralamıştı. Karahan'ların azda olsun olan mutluluğu bir haberle yok olurken Vurgun'un kötü oluşuyla bu huzur tamamen bozulmuştu. Vurgun ise kriz geçirmişti, utançtan vede o ânın hatıralarıyla deliye dönmüştü. Çünkü o mazisi gözü önüne gelmiş hatta annesinin ona sapladığı paslı bıçağı bir kez daha hisseder gibi olmuştu. Krizle az kalsın kendini bile öldürecekti ama Ateş amcası son anda engel olmuştu. Başına sıkacakken son anda engel olmuş vede havaya ateş etmişti.