2 gün sonra.
Vurgun birden bire gözlerini aralamıştı, başını yana yatırınca da kolunda ki serumu görmüştü. Bedeninde ağrı yoktu ama uyuşma vardı, zihni boştu. Tek onunla konuşan Zemheri'yi hatırlıyordu ama bir zaman sonra isimleri de unutmuştu. Şuan tek hatırladığı yüzü ve saçlarıydı, görse hemen tanırdı.
V - Sarışın?
Dedi zar zor sesini bulurken, o sırada onu kontrole gelen doktor uyanık oluşunu görünce rahat bir nefes almıştı. Sonunda gözlerini açmıştı, iyiydi.
Dr - Merhaba Vurgun Bey!
Dedi kontrol ederek, neyse ki uyanmıştı. Fakat bu seferde tüm anıları ve sevdiği insanlar zihninden silinmişti. Zihni boştu, lakin az önce ki ismi onun için dediğini anlamıştı.
Dr - Durumuz iyi, bu da güzel çünkü artık normal odaya geçebilirsiniz.
Diyip durdu sonra da asıl merak ettiği şeyi sordu.
Dr - Ne hatırlıyorsunuz yani en son ne oldu biliyor musunuz?
V - Hiç... Hiçbirşey, zihnim bomboş.
Dr - Adınızı ben diyince mi hatırladınız yoksa biliyor muydunuz?
V - Sarışın.
Dedi sadece, bu yüzden de doktor son kez kontrol edip ordan ayrılmıştı. Aileye haber verse iyi olurdu çünkü o hiçbirşey hatırlamıyordu. Çok geçmeden de kalabalık etrafını sararken konuşan Poyraz Bey olmuştu.
Poyraz B - Nasıl oldu?
Dr - Uyandı fakat...
Diyip durunca hepsi dikkatini ona vermişti, o ise yutkunarak yeniden konuşmuştu.
Dr - Hafızasını kaybetmiş, adını bile benden öğrendi.
Diyince hepsinin nefesi kesilir gibi olmuştu, resmen hafızası sıfırlanmıştı. Zihni bomboştu, tüm anıları silinmişti.
Dr - Tek hatırladığı sarışın kelimesi, ha birde zihninin bomboş olduğunu söyledi.
Ateş B - Yani benim ufaklığım hepimizi unuttu mu?
Dr - O herşeyi unutmuş olabilir çünkü zihni boşmuş, tahminen çocukluk anıları da silinmiştir.
Z - Görebilir miyiz?
Dedi dolan gözleriyle yeri izlerken çünkü onun herkesi unutmuş oluşu canını yakıyordu. Hepsi bu durumla kötü olmuştu, onun için geçmişi artık yoktu. Bir anısı yada maziden kalan birşey yoktu, zaten çocuklukla ilgili pek güzel anısı yoktu. Hep kötü kötü anılar vardı, belki de zihni bu yüzden silmişti. Sonuçta kötü ânı istememiş olabilirdi.
Dr - Normal odaya alınca görürsünüz fakat çok zorlamayın. Tekrar geçmiş olsun.,.
●●●●
Kimse yanına girmeye cesaret edememişti sadece cam kısımdan beri izliyordular. O ise birkaç şey olsun hatırlamaya çalışıyordu, dışarı çok güzeldi. Sahi şuan saat kaçtı, yada tam olarak günlerden neydi? O kaç yaşındaydı?
V - Sarışın nerdesin?
Dedi tavana bakarak, o anda açılan kapıyla gözü kapıya kaymıştı. Gelen kişinin simsiyah gözleri vede simsiyah saçları vardı, ona benziyordu.
_- Merhaba!
Diyip kapıyı kapatmıştı sonra da yavaşça onun yanında ki tekli koltuğa oturdu. Vurgun ise onu inceliyordu, o an elini tutan adamla gözünün önüne onunla uyuduğu an gelmişti. Belli ki bu adamı severdi, işte o anda kulağında ona baba demesi yankı yapmıştı. Evet gelen Poyraz Bey idi, onu tanımıştı. Elini tutan adam onda birkaç anıyı göz önüne getirmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kral'ın Prensi! ( Mafya Serisi 3)
Teen Fiction¥- Insanın en büyük düşmanı sadece kendidir... Dedi siyah gözlü sonra da yanında ki bedene yandan bakıp şunu söylemişti. ¥ - Kendini kendin Azad etmen lazım başkası değil! $ - Yapamıyorsam? ¥ - O zaman tut elimi birlikte azad olalım...