Kralın prensi!

437 37 7
                                    

V - Çalışanların fesat baba haberin olsun.

Poyraz B - B-baba mı?

***

  Diye sorunca Vurgun'un yüzünde ki alaylı gülümseme yok olmuştu. Resmen ona baba demişti yani demedim gibi bir yalanda atamazdı. Bu yüzden de ne diyeceğini bilememişti, Poyraz Bey ise onun önüne geçip bu seferde gözlerine bakarak şunu söylemişti.

Poyraz B - Vurgun'um tekrar etmek zorunda değilsin, merak etme ben onun içten olduğunu gayet net anladım. Teşekkür ederim ama dediğim gibi kendini zorunlu kılma, tekrar etmek zorunda değilsin!

V - Niye bu kadar anlayışlısın?

Poyraz B - Sadece olmam gereken karakterdeyim, ne fazla ne az,..

Dedi onun anlına dökülen saçlarını düzelterek, Vurgun ise yutkunup şunu söylemişti.

V - Gidelim artık!

Poyraz B - Hadi gidelim oğlum.

Diyip onunla çıkışa yol almıştı, aradan geçen zaman sonra da araba yolculuğu başlamıştı. Ama ne Vurgun ne de Poyraz Bey, ikisi de ağzını açıp tek kelime etmiyordu. Vurgun boş gözlerle yolu izlerken Poyraz Bey'in ise yüzünde kocaman bir gülümseme oluşmuştu.

Kara Malikhanesi!

Cihangir B - Iyi misin yavrum?

Dedi neşesi sönmüş oğluna bakarak, evet eve gelmişti. Fakat yol boyunca adama baba demesini düşünmüş vede kendi kendine cidden içten mi dedim? diyip durmuştu.

Cihangir B - Vurgun'um ne oldu?

V - Yanlışlıkla Poyraz Bey'e baba dedim.

Dedi sıkıntıyla, Cihangir Bey ise yutkunmakta zorlanmıştı. Resmen oğlu öz babasını kabul etmişti, bu belki yanlışlıklaydı ama olmuştu.

Cihangir B - Vurgun'um bak o da senin baban hatta öz baban yani desende birşey olmaz!

V - Ama demek istemedim ki, öyle laf arası çıktı. O da bana karşı bir umut bağladı!

Cihangir B - Bağlamasa mıydı?

Dedi merakla, Vurgun ise onun yanına oturup başını onun göğsüne gömüp şunu fısıldamıştı.

V - Benim zaten babam var, hemde en kötü anımda bile yanımda olan bir babaya sahibim!

Cihangir B - Yavrum ona da baba diyebilirsin, cidden sıkıntı yok. Lütfen kendini sıkma böyle, içinden geldiği gibi davran!

V - Ya bana küsersen?

Dedi korkuyla, elbette ki bunu asla istemezdi. Kendisine hayat veren, güç veren, mutlu etmek için çabalayan bu adamı kaybetmek istemiyordu. Hatta böyle birini bırakıp girmeyi filanda istemezdi.

Cihangir B - Vurgun'um ben sana niye küseyim?

V - Küsme ama...

Cihangir B - Sana küsmeye cesaret edilir mi? Sen hiç kendine karşı taraftan baktın mı, o gözlerin ne anlatır diye merak ettin mi?

V - Sen bu dünyada ki en değerli babasın, ben sana boşuna kralım demiyorum be!

Cihangir B - Kurban olurum böyle prense!

Diyip onun saçlarına uzun bir öpücük kondurup kokusunu doyasıya içine çekti. Genç adamsa ona sokulup gözlerini kapatmıştı, Cihangir Bey ise nazikçe onun saçını sevmeye başlamıştı.

Ertesi gün/ 1: 40.

.- Böyle nasıl?

$- Fazla kısa gibi, azcık daha indirelim.

Kral'ın Prensi! ( Mafya Serisi 3) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin