Kral'ın Prensi! ( Mafya Serisi 3)

Üniforma!

Zaman atlaması

Daha iyiydi, dinç hisseder olmuştu. Duş alıp üstüne birde çorba içmesi iyi gelmişti, en azından sabahki kadar kötü değildi. Iyileşme yolundaydı, yanında oturan Ateş amcasıysa telefondan birşey yapıyordu. Kendi halindeydi, o anda Vurgun başını onun omzuna koyup yerinde hafif kaymıştı. Ateş Bey ise bunu görünce gülümseyip onun saçlarına uzun bir öpücük kondurmuştu.

Ateş B - Nasıl oldun?

V - Daha iyi!

Ateş B - Güzel ateşinde düşmüş...

Dedi elini onun anlından çekerek, neyse ki ateşi tümden kesilmişti. Yoktu, sadece ufak bir kırgınlık vardı. O sırada Vurgun kedi gibi amcasına sokulup yüzünü onun boynuna gömmüştü. En çok bu amcasını seviyordu, hayran gibiydi.

V - Amca siz Mardin'e gidecek misiniz?

Ateş B - 1 ay sonra gideriz, neden sordun?

V - Gitmeden üniformalı hâlini göreydim iyiydi.

Ateş B - Yavrum senin bu üniforma aşkın ne olacak ha?

Dedi eğlenir gibi bir sesle, bunu duyanlarsa tebessüm etmişti. O anda çalan zille son üye de eve gelmişti, Vefa eve girmişti. Şuan hepsi evdeydi, akşam 11 idi. Onu üniformalı gören Vurgun'un bir an gözleri büyümüştü, cidden askeri üniforma hastasıydı ve abisine yakışmıştı.

Vefa - Şuna bakın ya nasılda gözleri parladı, sana süpriz niyetine birgün bizim timi getireceğim.

V - Üniforma olmazsa eve almam haberin olsun!

Diyince hepsi gülmüştü, Vefa ise gülerek onun yanağına ufak bir öpücük kondurmuştu. Sonra da yanında ki boşluğa oturmuştu, Vurgun ise ona yandan bakarak yeniden konuşmuştu.

V - Senin rütbe neydi? Yüzbaşı mı?

Vefa - Binbaşı oldum. Sen komadayken birkaç olay sonu rütbede yükselme oldu.

V - Amcam yarbaydı demi?

Dedi hafızasını yoklarken ama nedense bu konularda zayıftı. Aldığı onayla vede saçını seven amcasıyla kıvrılan dudağıyla şunu fısıldamıştı.

V - Sıra sende, olmadı resim atarsın artık!

Ateş B - Bir ihtimal resim atabilirim.

V - Ben gelsem?

Poyraz B - Olmaz!

V - Niye ki?

Dedi safça ona bakarak, birşey mi unutmuştu onu da bilemiyordu ki... Bu yüzden de ondan cevap bekliyordu, bunu fark eden adamsa onu cevaplamıştı.

Poyraz B - Unuttun galiba ama ziyanı yok, ben hatırlatayım... Oğlum bak en son gittiğimizde mutluyduk ama peşinden seninle konuşmak için gelen Zemheri gelemedi. Malesef ki Mardin uçağı kalktığı gibi geri yere çakıldı, o da içinde olunca ölümden son anda kurtuldu.

V - 7 Mart olayı!

Poyraz B - Hatırladın hemde tarihli...

Dedi mırıldanarak ama hepsi duymuştu çünkü ortam sessizdi, Vurgun'un sorusuyla bir sessizlik olmuştu. Bu şeyle de ortam gerginleşmişti çünkü o olayla Vurgun çok kriz yaşamıştı, delirecek gibi olmuştu. Zemheri uyanana kadar da hastaneden ayrılmamış, geceyi gündüz etmişti. Israrla beklemişti, git diyenleri umursamamıştı bile...

V - Sanırsam krizde geçirdim.

Uluç - Birden fazlaydı, senin için korkuyorduk.

V - Balamir bu işten kolay kolay sıyrıldı, susmayı mı planlıyorsunuz?