Kral'ın Prensi! ( Mafya Serisi 3)

Zemheri?

Hazender Malikhanesi!

B - Azad?

Dedi şokla ona bakarak çünkü çalan kapıyı açtığı an karşısına Zemheri çıkmıştı. Evine gelmeyi kesen sarışın şuan buradaydı ve yine çekici görünüyordu. Altın rengi saçları ve buz mavisi gözleri çok hoştu.

Z - Selâm, girebilir miyim?

B - Tabi buyur kanarya'm!

Dedi ona yol vererek, Zemheri ise onun kanarya'm demesiyle yüzünü buruşturmamak için zor durmuştu. Sonra da eve girmişti, bayağıdır Hazender Malikanesine gelmemişti, Karan Bey'in cenazeye bile katılmamıştı. Çok geçmeden de salona geçmişler ve Balamir hizmetçinin birine kahve yapmasını emretmişti.

B - Seni buraya hangi rüzgar attı? Nerden esti de buralara yol aldın?

Dedi merakla sorarak, Zemheri ise oturduğu tekli koltukta geri yaslanıp yerinde hafif kaymıştı. Buraya eğlenmeye değil ciddi birşeyler sormaya gelmişti.

Z - Birşey konuşmak istiyorum.

B - Dinliyorum.

Z - O lânet ormanda ne işin vardı?

Dedi kızgın bir sesle çünkü Vurgun'un olayında onun ormanda ne halt yediğini merak ediyordu. Artık öğrenmek istiyordu, sabrı kalmamıştı.

B - Bu nerden çıktı?

Z - Seni affetmemi istiyorsun demi?

B - Evet!

Z - O zaman bana bu olayda ki gerçeği anlat!

Zaman atlaması / Orman!

# - Cidden mi, bavula mı koymuştun?

$ - O an tek mantıklı gelen buydu yani sanırım. Zaten kendimde değildim, kriz geçiyordum.

Dedi mırıldanarak, o anda konuşan kadife sesli adamla bir an ona bakmıştı. Onunla göz göze gelince de utanmış gibi önüne bakmıştı.

₺ - Muhabbeti evde edersiniz, hadi çukura şu köpek ölüsünü koyalım. Zaten yavrucak günlerdir sokaktaymış, bir kişi de gömmemiş.

$ - Ilk defa bu çukura değerli birşey gömeceğim, hadi başlayalım.

Dedi buruk bir gülümsemeyle ama ikili gibi o da ölü hayvan ve çürümüş ceset kokusuyla yüzünü buruşturmuştu. Pis bir koku vardı, bunun en büyük etkeni de elbette ki çürümüş cesetti. Bu üçlü Vurgun, Zemheri ve Bay Marino idi. Cihangir Kara'yı çıkartmışlardı ve onun cesedinin yerine köpek ölüsü koyacaklardı. Diğer ölüyü de başka bir yere gömeceklerdi. 

Z - Midem bulandı.

V - Ben kusmak üzereyim.

Dedi zorlukla, bu iğrenç koku midelerini bulandırıyordu. Bay Marino ise onları geri çekip korumalara işaret vermiş ve onlar  gömmeye başlamıştı.

Bay Marino - Bayulu da başka bir yere, kimsenin bulamayacağı bir yere gömün.

Koruma - Emredersiniz efendim.

Bay Marino - Onlar halleder biz gidelim, gel şerçe'm.

Dedi onu kolunun altına alarak, Vurgun ise bulanan midesiyle yutkunmuş vede şunu söylemişti.

V - Sanırım cidden kusacağım.

Z - Aman diyim!

1 saat sonra...