Kral'ın Prensi! ( Mafya Serisi 3)

Intikam

Bölüm şarkısı ; Manga - Cevapsız Sorular...

₺ - S-sen bu değilsin!

$ - Bak babacağım, oraya iyi bak çünkü sen beni tam tamına 4 kez ordan aşağı attın. Atmadan önce her defasında ben sana yalvardım, köpek gibi yalvardım lan!

₺- Özür dilerim.

$ - Bende özür dilerim, seni çok seviyorum.

Diyip hançeri çevirip ona saplamıştı ama adam acıyla bağırmadan ağzını tutmuştu. Hem adam hemde o ağlıyordu, o anda ağzından firar eden hıçkırıkla şunu fısıldamıştı.

$ - Çok ö-özür babam.

Dedi çıkarıp yeniden sapladı, devamlı çıkarıp yeniden saplıyordu. Birkaç dk sonra adam kan kaybından baygınlık yaşarken bedeni yavaş yavaş birbirinden ayrılmaya başlamıştı. Ona bunu yapansa tıpkı yer gibi kan içindeydi, üstü başı kandı. Ama acımadan bu seferde hançeri kalbine saplamıştı.

$ - Ben sana benim damarıma basma dedim, benim çocukluğuma dokunma dedim, elimi kire bulama dedim. Ben sana köpek gibi yalvardım, beni öldürme dedim...

Dedi sinirle üstüne çıkıp hançeri hızla kalbine saplarken, yüzüne sıçrayan kansa onun ağzından firar eden hıçkırıklarla birbirine karışmıştı. Canı yanıyordu, boğazında bir yumru vardı ama gitmek bilmiyordu, onu bırakmıyordu.

$ - B-ben seni çok sevdim baba ama sen beni öldürdün, o masum çocuğu kendi ellerinle g-gömdün.

●●●

Son toprağı da atıp gömme işlemini bitirmişti, o artık yoktu. Ruhunda ki zincirler yoktu, bugünden sonra da hiçbirşey eskisi gibi olmayacaktı. Deli gibi yağan yağmurla üstünde ki kanlar dağılmaya başlarken ağzından yeni bir hıçkırık firar etmişti. Delirmişti, berbat haldeydi, düşündüğü gibi olmamıştı. O zevk almamıştı, aksinde kalbi alev almış gibi yanıyordu. Tüm bedeni tir tir titriyordu, ilaç alması lazımdı ama yanında yoktu. Şuan feci hâlde kendi kafasına sıkmak istiyordu, o anda beklemediği biri gelip onu kendine çekip sıkıca sarmalamıştı.

Gelense herşeyin maf olduğunu, onunda kendini kaybettiğini, elini komple pisliğe buladığını anlamıştı. O delirmişti, kendinden geçmişti.

& - Vurgun sakinleş, kendinde kal!

V - Onu öldürdüm, Balamir zincirler yok!

Dedi bu seferde gülerek, iyi değildi. Aklını kaybediyor gibiydi, bu yüzden de Balamir bu adamın onda kalmasının daha doğru olduğunu düşünüyordu. Tabi önce evi dip köşe temizlemesi için birilerini yollamalıydı. Susacak, asla ses etmeyecek birini bulmalıydı.

B - Zincir yok, artık özgürsün, bitti!

V - Her yerim pislik içinde, sende kirlendin.

B - Olsun, yeter ki kendinde kal! Yalvarırım bari sen aklını kaybetme...

Zaman Atlaması...
Balamir'in Özel Evi!

Balamir onun ağzından aileye bir mesaj atmış, birde Kara Malikhanesinin temizlenmesi ve tek bir iz bırakmaması için birilerini yollamıştı. Zaten Vurgun'un elinde de eldiven vardı, bu yüzden de pek parmak izi yoktu. Elleri siyah deri eldivenlerle kaplıydı, birde temizlikçiler işinde iyiydi. Emindi ki iz filan olmayacaktı, zamanında böyle pisliklerden kendisi nasıl kurtulduysa onu da kurtaracaktı. Onu böyle bir başına koymayacaktı, zaten artık dostlardı. Onun polislerin eline düşmesine, o soğuk zindanda yatışına izin vermeyecekti. Gerekirse adamı bir yere gitmiş, giderken de kaza sonucu öldü diye gösterirdi ama onu böyle yıkık bırakamazdı.