Yemek sonu...
Vurgun kendini yatağa atmıştı ve gözleri kendi kendine kapanmıştı. Şuan açık balkon bile umrunda değildi, yorgundu ve uyumak istiyordu. Yağmursa daha çok yağmaya başlamış hatta şimşek bile çakıyordu, fakat o kadar yorgundu ki hiçbirşey umrunda değildi. Zaten 10 dk bile geçmeden kendini uykunun kollarına bırakmıştı.
●●●
Uluç - Balkon kapısı açık kalmış.
Dedi direk kapatarak ama yavaştı çünkü kardeşi uyuyordu, bu yüzden de onu rahatsız etmek istemiyordu. Balkonu kapatınca da kardeşinin yanına yatmıştı, onunla tek kalmayı özlemişti ama şuan uyuyordu. Uyurken fazla masumdu, saçları dağılmış haldeydi. Uluç onun bu hâline tebessümle bakarak hafifçe yanağını okşamıştı sonra da elini çekip başını onun yastığına koymuştu. Vurgun ise bundan habersizce uykusuna devam etmişti.
4 saat sonra.
Gözlerini açtığı anda yanında uyuyan abisini görmüştü. Bir süre ona bakmış sonra da yerinden kalkmıştı ve orda ki ceketinden bir dal sigara ve çakmak alıp balkona çıkmıştı. Yağmur dinmiş gibiydi ama böyle insanı titreyen bir soğuk vardı, Vurgun hemen sigarasını yakıp derince içine çekmiş sonra da havaya bakarak üflemişti. Yeni bir dalga yağmur daha geliyor gibiydi, hava boğuktu.
Sigarayı içiyor vede uyandığında artık karşısına italyan'ın çıkmayacağını düşünüyordu. O anda çalan telefonuyla eli cebine gitmiş ve çıkarıp kim diye bakmıştı. O anda düşündüğü kişinin aradığını görünce Itlayanca şunu söylemişti.
V - Bende seni düşüyordüm italyan, bensizken kesin sabah yemeği yememiştir diyordum.
Bay Marino - Ne yalan söyleyeyim sensizken ağzımın tadı yok serçe'm, seni şimdiden özledim.
V - Ne yapıyorsun?
Bay Marino - Dosyalarla savaş içindeyim, ya sen?
V - Sigara keyfi!
Bay Marino - Içme demiştim.
V - Bende içerim demiştim.
Dedi dumanı üflerken, o anda yağan yağmurla geri adım atmıştı. Üstü ıslansın istemiyordu ama serpme yağıyordu. Hatta yavaştan saçı ıslanmaya başlamıştı, bu yüzden de saçını hafif karıştırıp yeniden konuşmuştu.
V - Beddua ettin demi kafir?
Bay Marino - Serçe'm?
V - Yağmur yağıyor, böyle üstüme üstüme geldi. Saçım ıslandı!
Dedi çocuk misali vede tatlı bir sesle, Bay Marino ise kendini tutamayıp gülmeye başlamıştı. O ise sinirle sigaradan içine çekti ve yavaşça dumanı üflerken şunu söylemişti.
V - Birde gülüyorsun hayin!
Dedi hafif öksürürken çünkü duman biraz gezini yakmıştı. Bunu duyan Bay Marino toparlanıp şunu söylemişti.
Bay Marino - Hasta mısın?
V - Yok ya duman bir an gezimi yaktı, ondan öks... Bir saniye ben sana niye açıklama yapıyorum?
Bay Marino - Çok tatlısın minik serçe!
V - Sensin tatlı!
Bay Marino - Teşekkür ederim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kral'ın Prensi! ( Mafya Serisi 3)
Teen Fiction¥- Insanın en büyük düşmanı sadece kendidir... Dedi siyah gözlü sonra da yanında ki bedene yandan bakıp şunu söylemişti. ¥ - Kendini kendin Azad etmen lazım başkası değil! $ - Yapamıyorsam? ¥ - O zaman tut elimi birlikte azad olalım...