The Land of Miracles ((အံ့ဖွယ်များနှင့် နယ်မြေ))

Ch 15+16

Chapter 15 : The Fear of Lan Ge ...

အပြာရောင်နယ်မြေ ၊ မိုးကြိုးမြို့တော်>>

"တုနှိုင်းမဲ့ပုလဲ တကယ်မရှိနေဖူးပေါ့?"
လန်ရှင်း မသာမယာမျက်နှာဖြင့် သူ့ရဲ့ သားတော်ကို သံသယမကင်းစွါ မေးလိုက်တယ် ...

"မရှိဖူး .. ဘာမှကို မရှိတာ... ကျောက်တောင်တွေပဲရှိတဲ့ ကျွန်းအလွတ်ကြီးပါဆို.."
မှော်နယ်မြေ က ဖာ့ဟွား နှင့် သူ့ကြား ထူးခြားသည့် ဆက်နွယ်မှုရှိနေတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း လန်ကော ဘယ်တော့မှ ထုတ်ပြောမည်မဟုတ်... သူတို့ကြားက ထူးဆန်းသည့်ဆက်နွယ်မှုကို သူ့အနေနဲ့ ဘယ်လိုမှ အကောင်းမမြင်နိုင်! ဒါက အမှိုက်သရိုက် သာသာ ၊ လာရှုပ်နေတဲ့အရာတစ်ခုပဲ!!

လန်ရှင်းက -
"မရှိဖူးဆိုတော့လည်း မရှိဖူးပေါ့... သွားနားချေအုံး... မင်းကိုကြည့်ရတာ ပင်ပန်းနေတဲ့ပုံစံပဲ.."

"အွန်း..."
လန်ကော မကြည်မသာဖြင့် သူ့ခမည်းတော်ရှေ့ကနေ လှည့်ထွက်ခဲ့တယ်... သူ့အဖေသာ ဒီပုလဲဆိုတဲ့အရာကို ထွက်မရှာခိုင်းခဲ့ရင် ၊ သူ လည်း ဟို ဖာ့ဟွားဆိုတဲ့သူနဲ့ ပတ်သက်ခဲ့မှာမဟုတ်!
အခုတော့!!!
အားကြီးစိတ်တိုတယ်!!!

လန်ကော နန်းတော်ရဲ့ အနောက်ဖက်ခြမ်းကို လမ်းလျှောက်ထွက်ခဲ့စဉ် အခန်းတစ်ခုထဲဝယ် ရင်းနှီးသည့်အရိပ်တစ်ခုကို ဖျက်ခနဲမြင်လိုက်သည်မို့ ခြေလှမ်းအမြန်ရပ်ကာ ဟနေသော တံခါးကနေ အတွင်းထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်ချိန် မျက်လုံးပြူးသွားရတယ်!

အခန်းထဲတွင် ဘုရင်မရှင်းယွမ် က တစ်ခုခုကို အာရုံအတော်လေးစူးစိုက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ... သူမ က စကတ်အရှည်တဝဲဝဲ နဲ့ ဘယ်ညာ ဟိုဖက်သွား ဒီဖက်သွားလုပ်နေပြီး ၊ င်္အကျီလက်တွေကိုတော့ခေါက်တင်လို့ထားတယ် ... ဆံထုံးကိုလည်း လျော့တွဲတွဲသာ ထုံးထားပြီး ကြည့်နေရင်း မကြာခင်မှာ ပြောလျောကျလာတော့မယ်လို့တောင် ထင်ရသည့်အထိ ...

သူမ မျက်နှာမူကာ အာရုံစိုက်ကြည့်နေသည့် ခမ်းနားလှသော နံရံပေါ်မှာတော့ ... ပုံတူပန်းချီကား တွေ အမြောက်အမြားချိတ်ဆွဲလို့ထားတာကို တွေ့ရတယ် ... တချို့က လူတစ်ကိုယ်လုံးပါပြီး တစ်ချို့က မျက်နှာ နှင့် ကိုယ်တစ်ပိုင်းကိုပဲ ရေးဆွဲထားသည်...