"Hayat; siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir" diye boşuna dememiş John Lennon.
♦
"Senlik bir şey yok" geldiğimizden beri ilk defa konuşarak denizdeki bakışlarının bana dönmesini sağladım. Başını eğip güldü. "Benlik bir şey yok? Nelik bir şey va...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar✨
Yaklaşık yedi dakikadır kapıyla bakışıyordum. İçeride o kadar kalabalık vardı ki sesler kapının dışından duyuluyordu. Allah'tan kiracı değildik, kiracı olsak bu sesle çoktan kapının önüne koymuşlardı bizi...
Derin bir nefes alıp kapı tokmağına vurdum. Bir süre bekledikten sonra açan olmayınca zile bastım. Tabii açmazlardı, bu seste birbirlerini duyduklarından şüpheliydim.
Kapı Emre tarafından açılınca içimden 'şükür' çekip ayakkabılarımı çıkardım. "Asel, iyi misin? Ölmemişsin, şaşırdım bak"
Göz devirip "iyiyim iyiyim. Dediğin gibi ölmedim ama bir öbür tarafa gittim geldim"
Kafama vurup "salak saçma konuşma lan! Gel hadi içeri. Gerçi iyiyim dedin ama içeriyi gördükten sonra pek iyi olacağını düşünmüyorum"
"Kapıdan gördüm daha kalabalığı... Ölümden dönmüşüm anasını satayım, bir durun da nefes alalım!"
"Hadi hadi, boş konuşma yürü içeriye. Mutfaktayım ben, gelirsin sonra"
"İçeriden sağ çıkarsam neden olmasın?" 'salak' deyip mutfağa yöneldi. Kabanımı çıkarıp partmantoya astım. Oturma odasının kapısına girince anında tüm gözler bana döndü.
İçerideki herkesten bir anda ses gelince uğultu oluşmuştu. Susmalarını bekleyip kapı eşiğinde bekledim, sessizlik oluşunca "öncelikle hepiniz hoşgeldiniz" deyip gözlerimi odada gezdirdim. Tüm amcamlar, yengemler buradaydı ama babam mesai olduğu için yoktu.
Annem hemen ayağı kalkıp yanıma geldi "hoşgeldin kızım, iyi misin? Bir yerinde bir şey var mı?"
"İyiyim annem, siz nereden duydunuz?" Annemin eli belime giderken "sen gittikten sonra yengenler geldi. Arzu İzmir'de Çevirmeden görmüş olayı, şok olduk hepimiz."
Gözlerim anında Arzu'ya dönerken 'ne yaptın' bakışı attım. Dudaklarını büzüp pişman bakışlarla bana baktı. "Kızlarla ayrıldıktan sonra AVM'ye gideceğim için bankaya uğradım. Biliyorsun bendeki şansı, asla böyle olay olmaz ama ben gittim ya anında bir olay olacak"
