"Hayat; siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir" diye boşuna dememiş John Lennon.
♦
"Senlik bir şey yok" geldiğimizden beri ilk defa konuşarak denizdeki bakışlarının bana dönmesini sağladım. Başını eğip güldü. "Benlik bir şey yok? Neylik bir şey v...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar ✨
"Ee Asel söyle bakayım var mı bir rahatsızlık? Kuzey yaramazlık yapıyor mu?" Güney abinin sorduğu soruya gülümsedim. "Yok Güney abi, aramız iyi. Bir sıkıntı yok," deyip Kuzey'e baktım. Makarnanın sosunu ayarlıyordu.
Güney abi geldiğinde beni evde görünce ilk şaşırmış ardından Kuzey'e bakıp banyoya gitmişti. Geldiğinde ise hâlâ makarnanın olmayışına yakınmıştı. Her ne kadar Kuzey'e yardım etmek istesem de Güney abi izin vermemiş kendisi yapsın işi ne diyerek benimle beraber mutfak masasına oturmuştu.
İkimiz laflarken Kuzey hem yemek yapıyor hem de arada abisine laf atıyordu.
Sanki az önce yaşadıklarımız yetmemiş gibi giydiği siyah sporcu atleti ve gri eşofmanı ile kalbimin hızını artırıyordu. Zaten her hareket ettiğinde ona eşlik eden sırt kasları daha da zor duruma sokuyordu beni.
"Oğlum hâlâ bitirmedin mi yemeği?" Güney abinin sitemine Kuzey omzunun üstünden sinirli bir bakış atmakla yetindi.
Masanın üzerindeki baharatlık ile oynarken aklıma Selin'e haber vermediğim gelmişti. Yerimden kalkıp kapıya ilerledim. "Nereye güzelim?" Kuzey'in sorusuna "geliyorum şimdi," deyip salona girdim. Güney abinin yanında Selin'e haber vereceğim diyemezdim.
Selin'e söylemesi gerekenleri söyleyip teşekkür içerikli bir sürü iltifat sıraladıktan sonra mutfağa adımladım. "Oğlum deseydin ya Asel burada diye. Gelmezdim ben," kapının görünmeyeceğim kısmında durup onları dinlemeye başladım.
Ayıptı ama merak diye bir şey de vardı!
"Boşuna atmadım herhalde o mesajları sana,"
"Bu aralar kafan bayağı dolu onun için öyle dedin sandım. Yalnız kalınca salak saçma şeyler düşündüğün için dedim yetişeyim ona. Nereden bileyim manitanı evime attığını?" Son söylediği ile utançla etrafıma baktım.
"İzin verseydin kafamın doluluğunu sevgilim alıyordu. Neyse ne, boşver. Bu arada ev arıyorum bildiğin güvenilir tanıdık var mı?"
Güney abinin kaşlarının çatıldığını hissettim. "Ne yapacaksın evi?"
"Annemlerde kalmak istemiyorum artık. Sende yengemle barıştın. O da sürekli buraya gelir gider, olmaz böyle benim sürekli burada olmam."
"Kuzey saçmalama oğlum, ne alakası var? Burası seninde evin biliyorsun. Hem babam amcamla konuşmuş. Dün annemle konuştuğunda anlattı. Amcam, neneyi çağırmış Malatya'ya. Gelmezsen ben gelirim falan demiş. İki gün sonra gidiyor o kadın."
