"Hayat; siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir" diye boşuna dememiş John Lennon.
♦
"Senlik bir şey yok" geldiğimizden beri ilk defa konuşarak denizdeki bakışlarının bana dönmesini sağladım. Başını eğip güldü. "Benlik bir şey yok? Nelik bir şey va...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar✨
Selim nasıl bağırdıysa annemde kapıya gelmişti. Kapının arkasından çıkıp "Kuzey, hoşgeldin oğlum! Gel içeriye kapıda kaldın."
Daha üzerimdeki şok geçmemişken Emre ve annemin de Kuzey Bey'i tanıyıp eve misafir etmesini artık nasıl oluyorsa ultra şok gözlerle bakıyordum.
"Yok Havva abla teşekkür ederim. Dün Asel Hanım'ın kimliği karakolda düşmüş onu getirmiştim ben," Eli üst üniformasının sol cebine gidip kimliğimi çıkardı bana bakmadan anneme verip "rahatsızlık vermeyeyim. Yeni işim bitti dinleneyim biraz"
Annem kimliği eline alıp elini beline attı "ne rahatsızlığı oğlum? Gir içeri bir yorgunluk çayı iç kendine gelirsin. Sonra gidersin dinlenmeye"
Emre elini Kuzey Bey'in omzuna götürüp dostça pat patladı "yengem doğru söylüyor saçma sapan konuşma da gir içeri"
'Ee madem öyle' der gibi başını eğip ayakkabısını çıkardı. İçeri girip sanki daha önce gelmiş gibi oturma odasına geçtiklerinde ben arkada kalmıştım.
Bu adam nasıl ailemi tanıyordu?
Ailem nasıl bu adamı tanıyordu?
Annemin seslenmesi ile ben de oturma odasına gidip içeri girdim "efendim anne?" Başı ile Kuzey Bey'i gösterip "bir bardak, bir de tabakta tatlı getir Kuzey oğluma" başımı sallayıp Kuzey Bey'e baktım.
Koca cüssesi ile Emre'nin yanında ikili koltukta oturuyordu. Selim ise tanımadığı için adamı süzmekle meşguldü. Arzu ve babam ise sanki kırk yıldır tanışıyorlarmış gibi sohbetlerine katılmışlardı.
Mutfağa girip kalan tek tük bulaşıkları makineye yerleştirdikten sonra üzerine yedek çay suyu koyup çay bardağı ve bir tabak öğlen geldiğimde yaptığım şekerpareyi alıp odaya girdim. Tabağı önüne koyup çay bardağına çayı doldurdum onu da servis ettiğimde asla gözleri bana değmiyordu.
Tepsideki şekeri de önüne koyduğumda eliyle durdu. Çayı şekersiz içiyordu. Şekersiz bir şey mi yiyilip içilirdi?
Bardağının içindeki çay kaşığını alıp çay tabağına koydu, her hareketini dikkatle izliyordum. Bardağı dudaklarına götürüp bir yudum içtiğinde boğazında kalmış gibi öksürmeye başladı.
