BÖLÜM 30

1.5K 78 139
                                    

Selamlarrr nasılsınızzzz

18/11/2023

Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayınnn

Sonda sizi bir duyuru bekliyor🖤

Sonda sizi bir duyuru bekliyor🖤

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İyi okumalar✨


Boynumdaki dudakları ile iliğimi kurutmak istercesine emiyordu. İkimizinde birbirimizden ayrı kalmaya tahammülü yoktu. Burnunu köprücük kemiğime yaslayıp kokumu soludu. "Kokunun müptelası oldum," ellerimi boynundan saçlarına çıkardım.

Yoğunluktan saçlarını kesmeye bile zamanı yoktu. Avuçlarımın içinde dans eden saçlarını okşarken iz bırakma uğruna boynumu dudaklarının arasına kıstırıp emdi. Beklemediğim hamlesi ile tutamadığım inlemem dudaklarımın arasından firar ederken acıttığının farkına varıp dolgun dudaklarını emdiği yere bastırdı.

"Özür dilerim, çok acıttım mı?"

Yüzünü yüzüme hizalayarak sorduğu soruya "çok değil," diyerek cevap verdim. Sesimin kısık çıkması onu gülümsetti. "Bitiyorum sana yavrum," yakınlaşma esnasında Kuzey her ne kadar konuşmayı sevse de ben utanıyordum. Dudaklarım iki yana kıvrılırken başını tutup kendime çektim.

Sesli bir şekilde gülüp işine devam etti. Aramızdaki iki santimlik mesafenin yok olması adına bir bacağımı beline dolayıp vücudumu yükselttim. Hamlem ile başının boynumda olduğundan çıkan boğuk bir sesle inledi "şuan bitirdin beni," dedi.

Gece attığım tekmeler zihnime doluştu. "Çok tekme attım mı?" Gerdanıma dudaklarını bastırıp yanağıma öpücük sıralamaya başladı. "İnşallah çocuk yapacak kadar güç bırakmışsındır güzelim diyeyim sen anla," utançla boynuna sokuldum. "Çok özür dilerim, keşke kalksaydın yanımdan ya," boynumu öptü.

"Böyle diyerek kaçamazsın yalnız," başımı boynundan çıkarıp yüz yüze gelmemizi sağladım. "Ne yapabilirim ki?" Yüzünde munzur bir gülümseme peyda oldu. "Psikolog değil misin bir konuş bakayım kırılmış mı sana,"

Bakakaldım.

Jeton yeni düşerken gözlerim kasıklarına kaydı. Eşofmanın üstünden bile belli oluyordu. Çenemde Kuzey'in elini hissederken göz göze gelmemizi sağladı. "O gözlerin oralarda fazla oyalanmasın, ikimiz içinde iyi olmaz" boğazımda gıcık varmışcasına öksürüp başımı kapıya çevirdim.

Belimdeki eli ile beni dürttü. "Şşt ben sana demiyor muyum gözlerini gözlerimden ayırma diye?"

"Utandırma o zaman," sesli bir gülüş armağan etti. "Sen de bu kadar utangaç olma güzelim, azıcık cüretkar ol." Kaşlarım çatılırken "zaten cüretkarım" diye baş kaldırdım. "Hı-hım cüretkarsın, ben hiç görmüyorum nedense?"

ADEN | PolisiyeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin