"Hayat; siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir" diye boşuna dememiş John Lennon.
♦
"Senlik bir şey yok" geldiğimizden beri ilk defa konuşarak denizdeki bakışlarının bana dönmesini sağladım. Başını eğip güldü. "Benlik bir şey yok? Neylik bir şey v...
Canlarım kitabımızın okunması gittikçe artıyor fakat oy ve yorum sayısı çok az. Lütfen bölümü okumaya başlamadan oy verir misiniz? Her satırda düşüncelerinizi yazar mısınız?
Oy verdiyseniz bölüme geçebilirizz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar✨
Deniziyle, kızlarıyla, yemekleriyle, büyüleyici manzarası, kendine çeken mükemmelliğiyle ve daha nicesi ile İzmir...
Nereye giderseniz gidin eksikliğini hemen hissedeceğiniz bir şehirdi. Din, dil, ırk ayrımı yapmadan herkesi barındıran şehirdi.
Akıp giden yolu seyrederken nasıl üç yıl boyunca buradan ayrı kaldığımı düşünüyordum. Saat 22:00 civarıydı fakat insanlar evlerine çekilmemiş aksine şehrin denizinden, havasından ve güzelliklerinden faydalanıyordu.
Hala arabadaydık. Konak'ta oturuyorduk, Alsancak yakındı fakat bir anda öyle bir trafik başlamıştı ki sanki bir savaş çıkmışta insanlar şehri terk ediyor gibiydi.
Trafik İstanbul trafiğini aratmayacak şekilde ilerlerken Arzu sıkılmış uyumaya başlamıştı. Ben elimi çeneme yaslamış düşüncelerimde boğulurken Kuzey hala avucunda olan elimin parmakları ile oynuyordu.
Avucumun içindeki çizgiler ile oynamaya başlarken bir anda huylanıp elimi çekmek istedim ama "şşt" diyerek izin vermemişti.
Başımı onun olduğu tarafa çevirip "huylandım" dedim. Gülümseyip tekrar avucuma dokundu. "Kuzey!" dediğimde gülüp beklemediğim bir anda avucumdan öptü.
Şaşkınca ona bakmaya başladım. Yüzüm muhtemelen kızarmaya başlamıştı. Sağ elinin işaret parmağının sırtı ile yanağıma dokunup yanımdayken hiç kaybetmediği gülümsemesini bahşetti.
"Sıkıldın mı?" deyip dikkatimi dağıtmaya çalıştı. Başımı sallayacakken vazgeçtim. Sürekli sesimi duymak istediğini söylemişti. Öyleyse ben de hareketlerimi arka plana atıp sesimi çıkarırdım. "Birazcık," sıkılgan bir soluk aldım. Parfümü arabayı doldurduğu için soluduğum hava insanı sıkmayan aksine kendine çeken ve bir daha solumak isteyeceğiniz çikolatalıydı.
