"Hayat; siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir" diye boşuna dememiş John Lennon.
♦
"Senlik bir şey yok" geldiğimizden beri ilk defa konuşarak denizdeki bakışlarının bana dönmesini sağladım. Başını eğip güldü. "Benlik bir şey yok? Neylik bir şey v...
❗ Öncelikle belirtmek isterim ki, bölümde bahsedilen piknik alanına bir İzmir'li olarak daha önce gitmedim ve mangal yapılıp yapılmadığını bilmiyorum. Yanlış bilgi verdiysem affola...
❕ Instagram: __kutup_yildizi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar ✨
"...Gece sonunda kayboldun Baktım sana yok olmuştun Sakin kalamazdım Benim olacağını bilmesem
Emindim zaten gelceğinden Gördün beni sen merceğinden Bense kaçtım gerçeğimden Kayboldum..."
Kaan Boşnak eşliğinde izlediğimiz deniz uykumu getirirken, Kuzey'in kokusu beni iyice mayıştırmıştı. Hâlâ kucağında yan şekilde duruyordum fakat tek fark oldukça yayılmış olduğumdu.
Kuzey başını başımın üzerine koymuş arada bir dudakları ile saçımı buseliyordu. Onun ellerinin altında, kollarında, himayesinde olmak başıma hiçbir şey gelmeyecekmiş gibi huzur vericiydi.
Karnımın üzerine sardığı ellerinden birini yüzüme ilerletip yanağımı sevdi. "bebeğim?"
Başımı göğsünde ileri geri hareket ettirdim kedi misali. "hımm?"
Göğsünün sarsılmasından güldüğünü anladım. "Yerin rahat sanırım ama yatağın daha rahattır eminim. Gidelim mi?"
Başımı hafif geriye yatırıp alttan yüzüne baktım. Başını eğdiği için gözlerini görebilmiştim. "Birazcık daha kalsak?" Dudaklarını alnıma bastırıp öptü. "Çok kalmak isterdim ama baban ilişkimizi yeni öğrenmişken, gece gece kızını kaçırdığımı duysa pek hoş karşılamaz."
Haklılığı ile alt dudağımı büzdüm. Birbirimize olan sevgi açlığımızı sonlandırdıktan sonra gece nöbeti olduğunu ama yanımda durabilmek için Yusuf'tan rica ettiğini söylemişti. Onu da zor duruma bırakmamak için istemesem de başımla onayladım.
"Gidelim o zaman," başını eğip ona sunduğum boynumu öptü. Yerimde dikleştiğimde daha öncekilerden tecrübeli olduğum için yalnızca put gibi durdum. Belimden tutup bez bebek gibi yan koltuğa oturttu bedenimi.
♣
"Asel uyan artık annem! Kahvaltı hazır!"
Başımın ağrısı zaten yetmiyormuş gibi annemin bağırma sesi ile başımı sağa sola salladım. Gece yakalanmamak için girdiğim stresten sonra sonunda odama, yatağıma kavuşmuştum. Allah'tan ben yatağıma girdikten birkaç dakika sonra annem gelmiş ve beni kontrol etmişti.
Kaç yaşında olursam olayım, gece gelir üzerim açık mı kapalı mı diye kontrol eder, açıksa kapatırdı. Üstelik gece lambamı da ya annem ya da babam kapatırdı ben uyurken.
