"Hayat; siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir" diye boşuna dememiş John Lennon.
♦
"Senlik bir şey yok" geldiğimizden beri ilk defa konuşarak denizdeki bakışlarının bana dönmesini sağladım. Başını eğip güldü. "Benlik bir şey yok? Nelik bir şey va...
Yıldızı doldurmayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayın 💗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar ✨
Bir adam geliyor, tüm hayatınızı, rutinlerinizi değiştiriyordu. Düşünceleriniz tamamıyla onunla doluyordu. Sizi; benliğinizi, düşüncelerinizi, gelecek vaatlerinizi kendini katıyordu. Adeta sizinle yaşıyordu. Siz onu içinizde yaşatıyorsunuz.
Olmaz, dediğiniz ne varsa olduruyor; yapmam, dediğiniz ne varsa yaptırıyordu.
Kendinizi ona adıyordunuz. Gözünüzü kapattığınızda, açtığınızda onu yanınızda istiyordunuz. Bu öyle bir histi ki, hem korkunç hem de mucizevi bir şeydi bana göre.
Çünkü siz bunları aşk adı altında yapıyordunuz. O aşk zamanla sevgiye dönüşüyor daha sonra ise zaafınız oluyordu.
İşte asıl olay burada başlıyordu. Hayat, zaaflarınızdan vurmaktan çekinmiyordu. Kalbim, canım dediğiniz insanı sizin yüzünüzden üzüyordu.
Kim isterdi ki sevdiği insanın sizin yüzünüzden canının acımasını?
Sözleri kalbimde çekiç darbeleri yaratıyordu. Hayır, çekiç az kalırdı. Bu daha büyük bir darbeydi. Sevdiğim adam karşımdaydı ve benim yüzümden üzüldüğünü söylüyordu. Size canım diyor, canının yandığını söylüyordu.
Sözleri bu aralar dolmak için yer arayan gözlerimi doldurmuştu bile. Sağ elimi yanağına koyup yüzünü okşadım. Tek bir hareketim gözlerini kapatıp kendini bana teslim etmesine neden oldu.
"Kuzey, içini kemiren her ne ise lütfen söyle. Konu bensem, benim de haberim olsun. Canını ne sıkıyor?"
Gözlerini açıp acı çeken elalarını, kahve gözlerime sabitledi. "Söylemek istemiyorum. Çok boş bir konu. Yanlış anlama konu sen olduğun için boş değil, senin hakkında söylenti çıkaran kadın boş."
Cümlesinden bir şey yakalamıştım. Kadın demişti, öyle değil mi?
Berfin miydi?
Sol elini alnıma koyup çattığımı yeni farkettiğim kaşlarımı eski hâline getirtip kırışmış alnımı düzeltti. "Çatma hemen kaşlarını. Daha söylemeden yüzün değişti. Sen ona o kadar sevgi beslerken onun senin hakkındaki düşüncesini duysan eminim ki üzülürsün."
Berfin değilmiş.
"Kim peki, Kuzey? Söyler misin artık." Derince bir nefes aldı. Aldığı nefes ile göğsü şişerken giydiği polo yaka göğsünü zorlamış ve kaslarını belirgin hâle getirmişti. Boğazımı temizleyip gözlerimi dikkatimi dağıtacak olan en ufak bir detaydan dâhi sakınıp Kuzey'e çevirdim fakat direkt karşımdaki kişi dikkatimi dağıtıyordu.
