"Hayat; siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir" diye boşuna dememiş John Lennon.
♦
"Senlik bir şey yok" geldiğimizden beri ilk defa konuşarak denizdeki bakışlarının bana dönmesini sağladım. Başını eğip güldü. "Benlik bir şey yok? Neylik bir şey v...
Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen🥺❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar ✨
Ne değişik bir dünyada yaşıyorduk değil mi?
İnsanların sürekli bir yere yetişme telaşında olduğu, yüzlerin asık, kafaların dolu olduğu, hayatta kalma çabası içerisinde gayret ettiğimiz bir hayat.
Bakıyordum da, kimse gülmüyordu artık. Başınızı kaldırıp şöyle bir baktığınızda gülen insanların sayısı o kadar azdı ki...
Mesela bir arkadaş grubu görüyordum. Hepsi gülüp eğleniyordu ama onları eğlendiren bri vardı. İşte o kişi emindim ki eve gidip ağlayandı. Nereden bildiğimi sormayın.
Otobüsteydim. Okul çıkışıydı muhtemelen. Bu kadar öğrenci kalabalığının başka bir anlamı olmazdı çünkü. Okul çıkış saati olmasına rağmen yaşlılar da otobüsteydi. Bir uğultu vardı. Gençler ağır çantaları ile otururken yaşlılar "bu zamanda gençlik kalmamış," diye söyleniyordu.
Gençler ile yaşlılar arasında bir tartışma çıkarken dayanamayıp atlamış ve benimle beraber ayıran grup ile onlarda ayrılmıştı. Şimdi ise gençler eğitim sistemi hakkında konuşuyordu. Yaşlılar ise siyaset... Tek uğraşları günümüzde yaşanan olaylardı.
Geçenlerde bir video görmüştüm sosyal medyada. Yurtdışındaki gençlere ülkelerinde ki diplomatik, ülkelerini yöneten insanları soruyorlardı ve kimse bilmiyordu fakat kafamı kaldırıp gençleri izlediğimde bırakın cumhurbaşkanını; adalet bakanını, maliye bakanını bile biliyorlardı.
Komik ama acı bir durumdu.
İnmem gereken durağa yaklaştığımda ayağı kalktım. Otobüs durduğunda inip evime yürüdüm. Az önce babamla konuşmuştum ve yine evde olmadıklarını söylemişlerdi. Geziyorlardı. Babam emekli, annem ev hanımı olunca sıkıldıkları gibi arabaya atlayıp ilçe ilçe, şehir şehir geziyorlardı.
Eve girip üzerimdekilerden kurtuldum. Hava oldukça soğumuştu ama doğalgazı açtığımızdan evin içi sıcacıktı. Şort ve sweatshirt ikilisini giyip atıştırmalık yemek yaptım. Dün başlamak istediğim ama başlamaya vakit bulamadığım filmimi açıp yemeğimi yiyerek izlemeye koyuldum.
♣
Filmin en heyecanlı yeriydi. Yemeğimi bitirip patlamış mısır patlatmıştım. Evin içini dolduran zil sesi ile söylenerek kalktım. Annem ve babam gelmişti kesin. İkisinde de anahtar vardı ama benim işkence çekip yürümem hoşlarına gidiyor olmalıydı.
