"Hayat; siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir" diye boşuna dememiş John Lennon.
♦
"Senlik bir şey yok" geldiğimizden beri ilk defa konuşarak denizdeki bakışlarının bana dönmesini sağladım. Başını eğip güldü. "Benlik bir şey yok? Neylik bir şey v...
Oy vermeyi, bol bol yorum yapmayı unutmayın asklarim 💖💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar✨
"Eller havaya, bir sağa bir sola! Ya hadi sen de yap. Asel! Ayy çıldıracağım gerçekten! Ya ruhunuzu kim emiyor abi sizin?" Bayık gözlerle Melis'e bakıyordum.
Bacağımın üzerine atılan bacak ile sağıma döndüm. Selin'de benden farklı değildi. Bir haftadır her gece nöbette olunca tüm enerjisi çekilmişti. Elif mutfakta sevgilisi ile konuşuyor, Melis televizyondan son ses şarkı açmış dans ediyor, Gökçe dans etmekten yorulmuş sosyal medyada geziyordu. Elif Nur yorgun düşmüş Gökçe'nin omzunda uyuyordu. Arzu ise sırıtarak nişanlısı ile konuşuyordu.
Yeterdi ama artık!
Ben burada depresyonun dibindeyken Elif ve Arzu'nun mutlu mesut sevgilileri ile konuşması sinirimi bozmuştu. Solumdaki yastığı Arzu'nun kafasına attım. Başına çarpıp yere düşen yastığa küfür edip kimin attığına baktı. Göz göze geldiğimizde "lan ben ne yaptım! Niye her defasında ben darbe yiyorum?" dedi.
Omuz silktim. "Gülme," göz devirdi. "Ağlayayım mı?" Başımı iki yana salladım. "Ee ben öleyim! Gülme, ağlama..." Üç haftadır bu hallerimi çektiği için pek tabii takmayıp tekrar mesajlaşmaya döndü. Melis videoyu durdurup bedenini yere attı. "Aaa diyaframım şişti!"
"Nefes almadan dans edersen böyle olur! Allah'tan kiracı değiller, evden attırırdın vallahi" Gökçe'ye yandan bakıp göz kırptım. Zeki insanın hali de bir başka oluyor. Elini kalbine koyup öpücük attı. "Kalbimi fethettiniz hanımefendi" kıkırdadım.
Bugün Kuzey'in doğum günüydü. Tam tamına üç haftadır yoktu. Her gün konuşuyorduk, tek tesellim buydu. Sağlam olduğunu, yaralandığı zamanda kamera açıkken Semih'in gözlerimin önünde yaptığı pansumanları biliyordum. Aramızda kilometreler olsa da birbirimize hakimdik. Ta ki son bir haftaya kadar... Asla ulaşamıyordum.
Melis telefonun bozulduğunu söylüyordu. Güney abi Semih ile konuştuğunu, durumunun iyi olduğunu söylüyordu ama gözle göremediğim sürece içim rahat etmezdi.
Az önce ufak bir pasta alıp Kuzey'in doğum gününü kutlamıştık. Tabii ki videoya almıştım her anı. Yeni yaşına girmesini beraber kutlayabilirdik ama nasip olmamıştı.
İki hediyem vardı. Çatışmada kol saatinin koptuğunu söylemişti. Siyah, tam onun tarzına uygun kol saati almıştım. Öteki ise... Zamanı gelince görürdünüz. Tabii bunun içinde Kuzey'in gelmesi gerekiyordu.
Bugün 23 Ağustos'tu. Bugün içimdeki o cesaretli kızı çıkarmıştım ve Kuzey'in geldiği ilk an içimdeki yardımcı olan dürtü ile isteğimi yapacaktım.
