Bir gece kulübünde barmaidlik yapan Rüya ve aynı kulüpteki grubun gitaristliğini yapan çocukluk arkadaşı Uraz'ın geçmişe dayalı hikayesi.
*
"Sana uzak olmak da yakın olmak da zor," diye fısıldadı kulağıma doğru. Boynuma çarpan ılık nefesi göz kapakl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adele - Rolling in the Deep
İyi okumalar <3
❆
"Rüya?"
Kısık bir ses zihnime ulaşmaya çalışıyordu. O kadar derinden gelen bir sesti ki gerçek mi yoksa beynimin bir hayal ürünü mü ayırt edemiyordum. Bunda henüz uykudan uyanıklık evresine tam olarak geçememiş olmamın yanı sıra beynimde hissettiğim uyuşukluk da etkiliydi. Kafamdan başlayıp tüm vücuduma kadar inen bir uyuşukluk vardı.
"Rüya," Ses tanıkdıktı sanki ama hiçbir şeyi kavrayamıyordum. "Uyan."
Yavaş yavaş kendime gelirken kolumda ağrısı hiç de hafif diyemeyeceğim bir sızı gezinmeye başlamıştı. Yüzüm istemsizce buruşurken elimi acıyan kısma götürdüm sanki dokunduğumda acısını geçirebilecekmişim gibi. "Rüya, beni duyuyor musun?"
Gözlerimi aralamaya çalışıyordum ancak sanki kirpiklerim birbirine yapıştırılmış gibi bir zorluk yaşıyordum. Yanağımda hissettiğim dokunuşla beraber refleksle vücudum yattığım yerde diğer tarafa kaydı. Aralamak için zorlandığım gözlerim anında açıldı ve bakışlarım bana dokunanın kim olduğunu görmek istercesine etrafı taradı. Birkaç saniye sonra tanıdık mavileri gördüğümde rahat bir nefes almıştım.
Saniyelik de olsa tüm kaslarım gerim gerim gerilmişti ve kendimi rahat bıraktığım an bir yorgunluk çökmüştü üzerime. Bunun sebebi kaslarımın kasılması değildi, vücudumdaki uyuşukluktu.
"İyi misin?" diye soran Uraz'ın sesini duydum ama gözlerim kapalı olduğu için onu göremiyordum. Gözlerimi birkaç saniyeden fazla açık tutacak hâlim yoktu sanki.
"Değilim," Sesim zar zor çıkmıştı. "Sanırım."
Elini alnıma çıkardığında kim olduğunu bilsem bile beklemediğim bir anda gelen bir dokunuş olduğu için istemeden irkilmiştim. Uraz bunu fark ettiğinden olsa gerek elini fazla tenimin üzerinde tutmadan hemen bir saniye sonra alnımdan geri çekti.
"Ateşin var," diyen sesini duydum ancak dediğini bir kulağımdan girip diğerinden çıkmıştı. Şu an sadece yarım kala uykuma geri dönmek istiyordum. Uyanık kalamayacak kadar yorgundu bedenim. "Duşa girmen gerekiyor."
"Uyku," diye mırıldanıp yatağın diğer tarafına döndüm. Yaralı olan kolumun üzerine doğru döndüğümü ancak kolumda keskin bir acı hissettiğimde anlamıştım. Sesli bir şekilde inleyerek sırt üstü döndüm. Hem üşüyordum, hem bedenimin sırılsıklam olduğunu hissediyordum. Kolumdaki hiç etkisini kesmeyen acı da bunlara eklenince tabiri caizse kendimi bok gibi hissediyordum.
