Bir gece kulübünde barmaidlik yapan Rüya ve aynı kulüpteki grubun gitaristliğini yapan çocukluk arkadaşı Uraz'ın geçmişe dayalı hikayesi.
*
"Sana uzak olmak da yakın olmak da zor," diye fısıldadı kulağıma doğru. Boynuma çarpan ılık nefesi göz kapakl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rüya Dağdelen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uraz Kandemir.
Canozan - Ağlama Ben Ağlarım
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, keyifli okumalar ❤️
🌊
"İlk defa psikologa geliyormuş gibi garip garip bakmasana kızım etrafa."
Abimin sesini duyduğumda etrafta gezdirdiğim bakışlarımın hedefi birkaç metre ötedeki bedeni olmuştu. Elleri ceplerinde sırtını beyaz renkteki duvara yaslamış benimle birlikte rendevu saatini bekliyordu.
Burası çok gösterişliydi. Tek katlı ev tipi bir binaydı ve ofis havası katılmıştı. Mobilyalardan tut duvardaki en ufak süsler bile fazlasıyla lüks ve gösterişliydi. Geldiğimden beri çevreye bakınmamın sebebi buydu. Bu kadar özenle dizayn edilmiş bir yerde psikolog seans başı normalin kat ve kat fazlası ücret alırdı. Bunu tahmin etmesi zor değildi.
Geldiğimizden beri süregelen sessizliğimi bozmaya karar verdim. "Abi biz bu psikologun parasını nasıl ödeyeceğiz?"
Haftada sadece bir kez bile gelsem bize epey masraf çıkarırdı, bu belliydi ve ikimiz de işsizdik.
Benim neredeyse iki aydır abimin ise son bir aydır kartına el konulmuştu. Bu psikologun masrafını ödememize mümkünat yoktu şu durumda.
"Tek sorunumuz bu olsun," dedi abim fazlasıyla rahat bir ifadeyle. "Sen takma kafana, ben hâllederim."
"Ne demek takma kafana? Bu ikimizi ilgilendiren bir durum farkında mısın?" Nasıl ödendiğini bilmediğim sürece içim rahat bir şekilde içeri giremez ve psikologa dertlerimi açamazdım. Birilerinden sırf bunun için borç aldıysa vicdanım rahat etmezdi.
Geçiştirici bir cevap verdi bana. "Kızım ben hâllediyorum işte. Üzümü ye bağını sorma."
Yanıma bıraktığım küçük, siyah kol çantasını alarak ayağa kalktım. "İyi, ben gidiyorum o zaman. Bu psikologun parasını nasıl ödediğini söylemediğin sürece gelmeyi de düşünmüyorum."
