Bir gece kulübünde barmaidlik yapan Rüya ve aynı kulüpteki grubun gitaristliğini yapan çocukluk arkadaşı Uraz'ın geçmişe dayalı hikayesi.
*
"Sana uzak olmak da yakın olmak da zor," diye fısıldadı kulağıma doğru. Boynuma çarpan ılık nefesi göz kapakl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy vermeyi unutmayın lütfen <3
Adamlar - Zombi
Yazar anlatımıyla.
Uraz ve Kıraç'ın arasına çöken sessizlik neredeyse beş dakikayı devirmişti. İkili yan yana oturdukları kaldırım taşının üstünde birbirinden çok farklı düşünceler içerisindeydi. Birisi hâlâ hazmedemediği gerçeği kardeşinin öğrenmesini istemiyordu, diğeri ise sevdiği kızdan böylesine önemli bir gerçeği saklamak istemiyordu.
Uraz derin bir nefes alıp verdi sakinleşmek istercesine. Düşündükçe daha da delleniyordu.
"Rüya'ya söyleyeceksin," dedi sert bir ses tonuyla. "Duydun mu beni? Söylemek zorundasın."
"Sikik sikik konuşma, söylemeyeceğim diyorsam söylemeyeceğim. Seni ilgilendirmez bu mesele, sakın burnunu sokmaya kalkışma." dedi Kıraç, kelimeleri ağzında yuvarlaya yuvarlaya. Alkolün etkisiyle gözünün önünü bile zor görür hâle gelmişti.
"Senin yüzünden ben de bunu Rüya'dan gizlemek zorunda kalıyorum ulan, ne demek seni ilgilendirmez?"
"Sanki Rüya'dan gizlediğin ilk şeymiş gibi tatava yapma başımda. Sen kendi kardeşini bulduğunu bile Rüya'ya aylar sonra mecbur kaldığında söylemiştin." Kıraç'ın öfkeyle sarf ettiği sözler Uraz'ın durulmasını sağlamıştı. Yüzüne vurulduğundan olsa gerek sessiz kalmıştı birkaç saniye boyunca.
"O zamanki şartlar ile şimdiki arasında dağlar var. Söz verdim lan kıza."
"Vermeseydin amına koyayım ben mi dedim ver diye? Ben aylardır senin sırrını saklıyorum Yarel'in gözünün içine baka baka yalan söylüyorum. Sıra bana gelince mi sıkıntı oldu?"
Uraz "Böyle hissettirdiğini bilseydim gidip Yarel'e de gerçeği anlatırdım." dese de ikisi de bunu yapmayacağından eminlerdi. Uraz sadece Rüya konusunda değil hayatındaki çoğu olayda gösterdiğinin aksine korkağın tekiydi. Şimdi Yarelle yüzleşmekten de deli gibi korkuyordu. Karşısına geçip bunca ay beni neden kandırdın dese verebileceği bir cevap yoktu.
Bir yandan ona abilik yapmak istiyor, giden onca yılı telafi etmek istiyordu ama bir yandansa Yarel'in düzgün giden hayatını bozmak istemiyordu.
Uraz'ın bakışları yerden ayrılarak Kıraç'ı bulurken kaşları çatılmıştı. "Ne demek konuşmak istemiyor?"
"Bizim hayatımız tehlikeliymiş, Rüya'yı takip etmelerinden tut silahla vurmalarına kadar." Sıkıntıyla kafasını iki elinin arasına aldı Kıraç. "Canını sokakta bulmamış, bu şartlar altında bizimle arkadaşlığını sürdüremezmiş falan." Kıraç bunları umursamazca anlatsa da günlerdir Yarel'i görmediğinden kalbine dolan özlemin ağırlığından bazen yutkunmakta bile zorluk çekiyordu. "Hastanedeyken konuştu benimle de."
