Bir gece kulübünde barmaidlik yapan Rüya ve aynı kulüpteki grubun gitaristliğini yapan çocukluk arkadaşı Uraz'ın geçmişe dayalı hikayesi.
*
"Sana uzak olmak da yakın olmak da zor," diye fısıldadı kulağıma doğru. Boynuma çarpan ılık nefesi göz kapakl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sia - Helium
"Ya sabır, ya sabır!"
Uykunun derinliklerindeyken zihnime sızan sesin sahibi yüzünden yavaş yavaş kendime geliyordum ve uyanmayı hiç istemiyordum. "Katil edecek bunlar bu yaşta beni. Koala gibi yapışmışlar birbirlerine bir de! Kime diyorum? Uyansanıza ulan!"
"Ne oluyor ya?" diye mırıldandım huysuz bir tonlamayla.
"Göstereceğim ben şimdi size ne olduğunu!" Gözlerim zorlukla açılırken yatağın başındaki abimi yarım yamalak seçmişti bakışlarım. "Kış uykusuna mı yattın piç, uyan!"
"Yok," diyerek söylendiğini duydum hemen yanımda uzanan Uraz'ın. "Yok ben kurtulamıyorum bu gevşekten." Gözlerini aralamış mavilerini ters bir ifadeyle abime çevirmişti. "Götümüze radar mı taktın puşt? Uyarı mı geliyor sana biz yan yana gelince?"
"Allah'ıma kitabıma döverim seni," Tek eliyle Uraz'ın yakasından tutmuş yataktan kaldırmaya çalışıyordu. Bana istese de dokunamazdı dikişlerim olduğu için ve ne kadar güçlü olursa olsun Uraz'ı kaldırmaya yetmiyordu bu gücü. "Hastanenin içinde hastanelik olursun."
"Ben de senin şu elini kıracağım birazdan." Uraz'ın abimin elini tutup ittirerek kendinden uzaklaştırmıştı hırsla. "Elin kolun rahat dursun."
Daha fazla karmaşa istemediğimden yatakta doğrulmaya çalışmıştım ki ikisinin de bakışları bana dönmüş, ikisi de aynı anda ellerini omuzlarıma yerleştirerek yataktan kalkmama engel olmuşlardı. "Yat sen," dedi Uraz hemen. "Ben kalkıyorum zaten."
"Kaç kere ani hareketler yapma dedik abisi." dedi abim de.
Yanaklarımı şişirip oflayarak kafamı yastığa bırakırken bütün uykumun çoktan dağıldığını hissediyordum. Uraz yanımdan kalktığında yatakta koca bir boşluk açılmıştı ve ben bu boşluktan hiç hoşlanmamıştım. Yanımda yatması daha güzeldi... Odanın içi bir hayli sıcaktı ancak benim ihtiyacım olan bedenine sokulduğum Uraz'ın sıcaklığıydı.
"Ben her yalnız bıraktığımda sizi dip dibe bulmak zorunda mıyım?"
"Alışacaksın artık." diyen Urazla beraber bakışlarım abimi yokladı. Artık emindim, aramızdakileri bildiğinden. Artık o da emindi, aramızda bir şeyler olduğundan. Mutlaka bununla alakalı bir konuşma geçecekti üçümüzün arasında fakat bir türlü uygun zamana denk gelmemiştik. Sürekli bir şeyler oluyordu.
Yata yata sıkılmaya başladığımı hissettiğimde yine ve yine yattığım yerde doğrulmaya çalıştım ve karşımdaki ikili yine bana engel olmak istedi ama elimi havaya kaldırarak onları durdurdum. "Saatlerdir yatıyorum çok sıkıldım. Biraz oturmama izin verin."
Bu sefer de Uraz doğrulmama yardım etmiş, abim de sırtımı yaslayacağım yastığı düzeltmişti. Saniyeler sonra oturur pozisyona gelip sırtımı yastığa yasladığımda rahat bir nefes almıştım. "Üçüncüde Allah katına ulaşırım herhalde."
