Bir gece kulübünde barmaidlik yapan Rüya ve aynı kulüpteki grubun gitaristliğini yapan çocukluk arkadaşı Uraz'ın geçmişe dayalı hikayesi.
*
"Sana uzak olmak da yakın olmak da zor," diye fısıldadı kulağıma doğru. Boynuma çarpan ılık nefesi göz kapakl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gökhan Türkmen - Dene
1 ay sonra...
Telefonumdan belki bininci kez kontrol ettiğim adrese bir kez daha bakmak amacıyla çıkardım telefonumu cebimden. Doğruluğundan emin olsam da tekrar bakma ihtiyacı hissetmiştim. Abimin gönderdiği mesajda yazan apartman ismi ile önünde durduğum apartmanın isminin birbiriyle aynı olduğunu görünce olduğum yerde dikilmeyi keserek binaya doğru yürümeye başladım.
Yarel'in evine gelmiştim.
Günler geçip giderek bir ayı bulmuştu. O günün ardından bir aydan fazla süre geçmişti. Bu, bir aydan uzun süredir Yarel'i görmediğimiz anlamına geliyordu. Daha doğrusu abim ve Uraz'ın birkaç kez konuşmak amacıyla Yarel'e gelip gitmiş ama olumlu anlamda hiçbir gelişme yaşanmamıştı. Olumsuz bir gelişmenin yaşanmamış olması da şu durumda teselli ediciydi bana kalırsa.
Yarel kendi ailesiyle de görüşmüyordu. Duyduğum kadarıyla ailesinden ayrı yaşadığı evinde iş ve ev arasında mekik dokuyarak geçiriyordu günlerini. Kimseyle görüşmüyordu. Dışarıdan bir çeşit bunalım gibi görünse de aslında gerçekleri sindirme süreciydi. Kendi içinde her şeyi yerli yerine oturtmadan kimseyle muhattap olmak istemiyordu ve ben onu anlıyordum.
Yarel cephesinde kötü geçen bir ay olsa da benim cephemde her şeyin yoluna girmeye, eski rutinime dönmeye başladığım bir ay olmuştu. Aksatmadan psikolog seanslarına gidiyor, haftanın belirlediğim günlerinde ders çalışıyor, yavaştan yavaştan spora dönmeye çalışıyordum. Bu ay Sena ile haftanın en az birkaç gününde dışarı çıkmıştık. Kimi zaman Atlas ve sevgilisi de bize katılıyordu. Kafam dağılıyordu ve sosyalleşmek bana iyi hissettiriyordu.
Babamın ölümünün bana bu kadar iyi geleceğine hiç ihtimal vermezdim oysa ki.
Uraz yeni grubuyla beraber yoğun bir çalışma temposuna girmişti. Neredeyse her gün bir aradaydılar ve yakın zamanda çıkacak olan albüm için çalışıyorlardı. Yüz yüze bir tanışma gerçekleştirmesem de müzik şirketinin sosyal medya paylaşımlarında diğer grup üyelerini görüyordum. Grubun solisti şarkıları coverlayarak paylaşım yaptığı Youtube hesabında epey abone kazanmış, bilindik sayılabilecek bir isimdi.
Başta pek umutlu olmadan giriştiği bu işin gün geçtikçe ona mutluluk getirdiğini artık daha çok parlayan mavilerinden anlıyordum.
Uraz için de Yarel mevzusunu saymazsak eğer güzel gelişmeler yaşadığı günleri geride bırakmıştık. Bugün Yarel ve Uraz'ı bir araya getireceğim bir yemek planlamıştım. Bizim evin bahçesinde Senaların da dahil olacağı bir yemek olacaktı. Yarel gelir miydi bilmiyordum ama ben ona bize katılmasını teklif etmek için evine kadar gelmiştim.
